kuí wu
kuí zhǔ
kuí tè
kuí xióng
kuí rán
kuí tóu
kuí sháo
kuí cháng
kuí gāng
kuí jiàn
kuí néng
kuí yán
kuí duī
kuí lǐng
kuí pǐn
kuí gāng
kuí qí
kuí gāng
kuí àn
kuí hóng
kuí bó
kuí xiù
kuí yì
kuí xiá
kuí yuán
kuí gé
kuí áng
kuí ài
kuí jiàn
kuí qí
kuí cuī
kuí bǐng
kuí míng
kuí zhòng
kuí rú
kuí guǐ
kuí xiǎn
kuí lěi
kuí fēng
kuí lèi
kuí jié
kuí fǔ
kuí zhuó
kuí wú
kuí xuǎn
kuí gāng
kuí kuài
kuí líng
kuí shǒu
kuí jiǎ
kuí qú
kuí xīng
kuí jùn
kuí héng
kuí yì
kuí lěi
kuí wàng
kuí lǜ
kuí lù
kuí shuò
kuí kàng
kuí wù
kuí shuài
kuí guī
kuí kuàng
kuí lěi
kuí jī
kuí léi
kuí héng
kuí sù
kuí gé
kuí yàn
kuí qǔ
kuí shí
kuí tái
kuí shì
kuí dòu
kuí qiú
kuí jué
kuí kuài
kuí jié
kuí nì
kuí shū
kuí é
kuí zhuàng
kuí dù
kuí rén
kuí féi
kuí huī
kuí lěi
kuí dǎng
kuí wěi
kuí chán
kuí jiě
háo jié
huán jié
bǐ jié
xiù jié
kuí jié
bāng jié
tǐng jié
cái jié
máo jié
hóng jié
piāo jié
xiāo jié
xián jié
jié jié
guài jié
cí jié
jùn jié
guī jié
xióng jié
shū jié
ào jié
jù jié
jùn jié
gāo jié
sǒng jié
shī jié
hóng jié
sān jié
míng jié
jùn jié
xiāo jié
jù jié
xián jié
shí jié
yīng jié
jùn jié
rén jié
shì jié
sì jié
cái jié
⒈ 高大雄健。
引《魏书·陈留王虔传》：“虔姿貌魁杰，武力絶伦。”
宋王禹偁《前普州刺史康公预撰神道碑》：“公形貌魁杰，知谋宏远，刚而有变，勇而能仁。”
金王若虚《千户贾侯父墓铭》：“侯仪度魁杰，胸次洒落。”
⒉ 犹杰出。
引唐杜牧《史将军》诗之二：“壮气盖燕赵，耽耽魁杰人。”
宋叶适《黄子耕墓志铭》：“取友虽魁杰士，而皆行篤言信，步步著绳墨。”
⒊ 指杰出的人，为首的人。
引《资治通鉴·唐昭宗天复三年》：“王守澄、仇士良 ……为之魁杰，至自称‘定策国老’，目天子为门生。”
清龚自珍《尊隐》：“古先册书，圣智心肝，人工精英，百工魁杰所成。”
魁kuí(1)（形）为首的；居第一位的：罪～｜夺～｜花～。(2)（形）（身体）高大：～梧。(3)（名）魁星；北斗七星中形成斗形的四颗星。
杰读音：jié杰jié(1)（名）才能出众的人：豪～｜俊～。(2)（形）杰出：～作。