kuí dù
kuí tóu
kuí sháo
kuí áng
kuí jiàn
kuí yì
kuí zhuó
kuí qí
kuí lěi
kuí xuǎn
kuí yuán
kuí kuài
kuí tè
kuí jùn
kuí cuī
kuí jiàn
kuí jué
kuí qǔ
kuí gāng
kuí jiě
kuí xiù
kuí léi
kuí jié
kuí sù
kuí féi
kuí dǎng
kuí héng
kuí shì
kuí rán
kuí yàn
kuí lǐng
kuí jī
kuí jié
kuí xióng
kuí wù
kuí gé
kuí lǜ
kuí é
kuí líng
kuí pǐn
kuí rú
kuí tái
kuí qiú
kuí kuài
kuí yán
kuí fēng
kuí lěi
kuí fǔ
kuí ài
kuí shuò
kuí shū
kuí néng
kuí gé
kuí guǐ
kuí lěi
kuí kuàng
kuí wu
kuí wú
kuí zhuàng
kuí lèi
kuí dòu
kuí chán
kuí shí
kuí bó
kuí míng
kuí jiǎ
kuí lěi
kuí gāng
kuí bǐng
kuí wàng
kuí rén
kuí shuài
kuí lù
kuí zhòng
kuí héng
kuí qí
kuí gāng
kuí duī
kuí zhǔ
kuí qú
kuí gāng
kuí wěi
kuí kàng
kuí shǒu
kuí nì
kuí guī
kuí yì
kuí hóng
kuí huī
kuí xiǎn
kuí xiá
kuí cháng
kuí xīng
kuí àn
lǐ rú
jiàn rú
wén rú
hóng rú
suān rú
kēng rú
yōng rú
wěi rú
sù rú
hóng rú
pín rú
bā rú
jiù rú
jù rú
wài rú
pì rú
shì rú
wěn rú
qú rú
pì rú
bǐ rú
lóu rú
dà rú
qǔ rú
lǔ rú
lǐ rú
zhū rú
shī rú
pǔ rú
yuān rú
xióng rú
lǎo rú
chún rú
hóng rú
jù rú
bà rú
míng rú
zhū rú
yǎ rú
shuò rú
lòu rú
sān rú
luó rú
guī rú
zōu rú
qiǎn rú
sú rú
mào rú
qú rú
kù rú
dào rú
mào rú
fǔ rú
sòng rú
jùn rú
quǎn rú
hòu rú
hán rú
yú rú
shù rú
mào rú
shēng rú
yú rú
jiān rú
dào rú
hóng rú
kēng rú
chún rú
sù rú
kuí rú
shèng rú
yīng rú
⒈ 大儒；大学问家。
引清龚自珍《明良论一》：“三代、炎汉勿远论，论唐宋盛时，其大臣魁儒，大率豪伟而疏閎，其讲官学士，左经右史，鲜有志温饱，察鸡豚之行。”
梁启超《＜经世文新编＞序》：“通人魁儒项背相望，熟视无覩。”
魁kuí(1)（形）为首的；居第一位的：罪～｜夺～｜花～。(2)（形）（身体）高大：～梧。(3)（名）魁星；北斗七星中形成斗形的四颗星。
儒读音：rú儒rú(1)（名）春秋时以孔子为代表的学派：～术｜～生。(2)（名）旧时指读书人：～医｜老～。