biān dèng
biān fá
biān mù
biān sǔn
biān xíng
biān dū
biān chuí
biān fù
biān qū
biān pū
biān chūn
biān biāo
biān lì
biān shāo
biān máo
biān bì
biān shāo
biān chì
biān yuē
biān dēng
biān shā
biān bì
biān gǔ
biān xuè
biān zhuā
biān zi
biān zé
biān zhàng
biān pào
biān dǎ
biān hū
biān bèi
biān lè
biān yǐng
biān jiǎn
biān jiǎn
biān zhe
biān miàn
biān shēng
biān dèng
biān bào
biān hén
biān jiàn
biān jī
biān chuí
biān niǔ
biān chì
biān cǎo
biān tuō
biān pú
biān xuē
biān tà
biān mào
biān jǐng
biān chǐ
biān gàng
biān fǔ
biān dí
biān shī
biān chǔ
biān xíng
biān shí
biān chī
biān zhuó
biān niú
biān pèi
biān shào
biān pǔ
biān sī
biān zhé
biān cè
biān jié
biān jiā
biān pǐ
biān bǎn
biān chuí
biān mǐ
biān shāo
biān shāo
biān jiǎn
biān tǒng
fēng pú
qīng pú
lú pú
shà pú
yān pú
chū pú
tān pú
biān pú
fú pú
jīng pú
xiāng pú
yī pú
jiān pú
kū pú
bái pú
jiān pú
biǎn pú
shí pú
chāng pú
lù pú
guàn pú
shé pú
hán pú
huán pú
liǔ pú
chāng pú
shù pú
biān pú
máo pú
hū pú
gū pú
chū pú
huán pú
jiè pú
tuán pú
zhù pú
fú pú
bá pú
jié pú
⒈ 蒲鞭。指蒲草做的鞭子。表示刑罚宽仁。参见“蒲鞭”。
引明高启《南州野人为吴邑曾令赋》:“下车殷勤问父老,劝耕为汝犂先扶。我本野人偶叨禄,向汝未忍施鞭蒲。”
用蒲草制成的鞭子,柔软而不能伤人。古时用来扑责罪人,意谓宽刑。元.高启〈南州野人为吴邑曾令赋诗〉:「我本野人偶叨禄,向汝未忍施鞭蒲。」也作「蒲鞭」。
鞭biān(1)(名)鞭子;赶牲口的用具:皮~。(2)(名)古代的一种兵器;用铁做成;有节:钢~|竹节~。(3)(名)成串的爆竹:~炮。(4)(动)鞭打:~马。
蒲读音:pú[ pú ]1. 多年生草本植物,生池沼中,高近两米。根茎长在泥里,可食。叶长而尖,可编席、制扇,夏天开黄色花(亦称“香蒲”):蒲黄(蒲的花粉)。蒲棒。蒲草。蒲绒。蒲扇。
2. 指“菖蒲”:蒲节。蒲月(指农历五月)。
3. 庵,用草盖的圆形屋。
4. 古同“匍”,匍伏。
5. 姓。