mǐn jiù
mǐn jiē
mǐn yòu
mǐn jiàn
mǐn xiào
mǐn mǐn
mǐn liàng
mǐn xiōng
mǐn shì
mǐn tàn
mǐn mò
mǐn lián
mǐn āi
mǐn cè
mǐn kuì
mǐn qiē
mǐn shāng
mǐn hàn
mǐn niàn
mǐn pín
mǐn xù
mǐn dào
mǐn jì
mǐn tòng
mǐn hù
mǐn xī
mǐn rán
mǐn jí
tàng shāng
shù shāng
tì shāng
gōng shāng
niǔ shāng
qū shāng
wài shāng
chuàng shāng
dǐ shāng
huǐ shāng
àn shāng
zāi shāng
qíng shāng
huái shāng
shèng shāng
dù shāng
jiē shāng
yǒng shāng
bàng shāng
yí shāng
àn shāng
láo shāng
cì shāng
yuān shāng
mǐn shāng
lián shāng
fú shāng
tàn shāng
mǐn shāng
ōu shāng
tòng shāng
jiǔ shāng
huá shāng
jǔ shāng
yàn shāng
nǔ shāng
hán shāng
wǔ shāng
wǔ shāng
jī shāng
piāo shāng
shā shāng
qīng shāng
qū shāng
fú shāng
dào shāng
wū shāng
zhòng shāng
sǔn shāng
kǎi shāng
jīn shāng
zhòng shāng
tuí shāng
chuāng shāng
yí shāng
bì shāng
bēi shāng
guǒ shāng
fàn shāng
sù shāng
wū shāng
diàn shāng
qī shāng
gū shāng
qiāng shāng
xī shāng
bēng shāng
yōu shāng
tōng shāng
cuò shāng
qī shāng
qīn shāng
xīn shāng
láo shāng
bèng shāng
āi shāng
shé shāng
fù shāng
nù shāng
shāng shāng
wǎng shāng
qīng shāng
zēng shāng
liú shāng
jiān shāng
xǐ shāng
shí shāng
shuǎng shāng
jiù shāng
sǐ shāng
xīn shāng
wù shāng
dá shāng
gōng shāng
cuī shāng
yū shāng
cè shāng
diāo shāng
fǎn shāng
kùn shāng
wú shāng
hài shāng
nèi shāng
mǐn shāng
yāo shāng
cǎn shāng
wǎn shāng
jiǎn shāng
kě shāng
dǎ shāng
diāo shāng
dāo shāng
lín shāng
kū shāng
zì shāng
cǎn shāng
zāo shāng
ào shāng
tiǎn shāng
cán shāng
diāo shāng
liǎng shāng
miǎo shāng
shén shāng
diào shāng
hé shāng
gǎn shāng
jiǎn shāng
fán shāng
zhuó shāng
lún shāng
lí shāng
shòu shāng
⒈ 哀怜。
引唐黄滔《代陈蠲谢崔侍郎书》:“岂料侍郎坚垂记録,确赐悯伤,令后人而副取前心,指陋质而説为遗恨。”
《明史·循吏传·李信圭》:“稍遇歉岁,輒老稚相携,缘道乞食,实可悯伤。”
悯mǐn(1)(动)怜悯:其情可~。(2)(动)〈书〉忧愁:杞天~人。
伤读音:shāng伤shāng(1)(动)人体或其他物体受到的损害:内~|虫~。(2)(动)伤害:出口~人|~感情。(3)(动)悲伤:忧~|哀~。(4)(动)因过度而感到厌烦(多指饮食):吃糖吃~了。(5)(动)妨碍:无~大体。