bà dù
bà cái
bà zhèng
bà tú
bà duǎn
bà zǔ
bà shì
bà tǐ
bà jì
bà xīn
bà qiáo
bà jīn
bà fǔ
bà xiāng
bà dào
bà chǔ
bà chuān
bà fū
bà jù
bà shuō
bà guǐ
bà cháo
bà wáng
bà tóu
bà xù
bà tǒng
bà qiáng
bà rú
bà líng
bà lüè
bà mén
bà liú
bà fú
bà chí
bà qǐ
bà yè
bà guó
bà bǐng
bà lùn
bà qiáng
bà bǐ
bà shàng
bà chí
bà shì
bà chéng
bà lǎn
bà mán
bà guān
bà gōng
bà chén
bà xí
bà zhǔ
bà liáo
bà xià
bà zhàn
bà dé
bà qì
bà àn
bà jiān
bà líng
bà shǐ
bà jīn
bà quán
bà shì
bà shān
zhèng bǐng
fǎ bǐng
rén bǐng
qiān bǐng
huà bǐng
tán bǐng
zhǔ bǐng
wǔ bǐng
jūn bǐng
shī bǐng
quán bǐng
duó bǐng
zhuān bǐng
cāo bǐng
bā bǐng
wò bǐng
bǎ bǐng
quán bǐng
wáng bǐng
zǎi bǐng
yè bǐng
ā bǐng
yù bǐng
lǐ bǐng
dǒu bǐng
qiè bǐng
tuō bǐng
quán bǐng
cí bǐng
shí bǐng
bà bǐng
shàn bǐng
zhòng bǐng
xuán bǐng
kuí bǐng
èr bǐng
lùn bǐng
xī bǐng
yùn bǐng
chē bǐng
bà bǐng
dāo bǐng
cháo bǐng
jiě bǐng
wēi bǐng
xiào bǐng
fú bǐng
guó bǐng
tán bǐng
mín bǐng
qū bǐng
xíng bǐng
dé bǐng
cùn bǐng
dào bǐng
jù bǐng
pá bǐng
gāng bǐng
zhí bǐng
cháng bǐng
xiāng bǐng
bīng bǐng
dào bǐng
tiān bǐng
chán bǐng
wén bǐng
lì bǐng
róng bǐng
shī bǐng
héng bǐng
shì bǐng
yǎn bǐng
⒈ 犹把柄。喻指凭借或依据。
引明唐顺之《答吕沃州书》：“兄云暂时寧静，若有端倪，恍惚转移，復离本体，自非兄之恳心真实，直从心源上着工夫，不能为此言。然兄自谓未得霸柄入手者，正恐其病亦坐乎此。”
霸bà(1)（名）古代诸侯联盟的首领：春秋五～。(2)（名）强横无理、依仗权势压迫人民的人：恶～。(3)（名）指实行霸权主义的国家：反帝反～。(4)（动）霸占：军阀各～一方。(5)姓。
柄读音：bǐng柄bǐng(1)（名）器物的把儿：刀～｜勺～。(2)（名）植物的花、叶或果实跟茎或枝连着的部分：花～｜叶～。(3)（名）比喻在言行上被人抓住的材料：话～｜笑～｜把～。(4)（名）〈书〉执掌：～国｜～政。(5)（名）〈书〉权：国～。（量）〈方〉用于某些带把儿的东西：国～。（量）〈方〉用于某些带把儿的东西