cāo lǚ
cāo bǐng
cāo kē
cāo hú
cāo mèi
cāo nòng
cāo qiè
cāo zuò
cāo qiān
cāo xí
cāo xué
cāo chēn
cāo dàn
cāo jiāng
cāo shén
cāo huì
cāo diào
cāo bào
cāo quán
cāo shàn
cāo gū
cāo cì
cāo duì
cāo hàn
cāo màn
cāo liàn
cāo gǔ
cāo quàn
cāo shǒu
cāo zhì
cāo duàn
cāo kòng
cāo liè
cāo gē
cāo xíng
cāo qí
cāo lì
cāo cún
cāo là
cāo píng
cāo duò
cāo tuán
cāo shàng
cāo jié
cāo xīn
cāo zhí
cāo xián
cāo zhù
cāo yíng
cāo chǎng
cāo yè
cāo chě
cāo chàng
cāo diǎn
cāo xuè
cāo dǎo
cāo shù
cāo jiǎn
cāo yī
cāo xiū
cāo yì
cāo jiè
cāo zòng
cāo liàng
cāo lüè
cāo bàn
cāo zǒng
cāo láo
cāo shè
cāo zǎi
cāo gē
cāo bīng
cāo chǎng
cāo qín
cāo dāo
cāo yǎn
cāo chí
cāo bǐ
cāo è
cāo jué
cāo zhāng
cāo dù
cāo zhōu
cāo zǒng
cāo zhí
lì bǐng
chē bǐng
shì bǐng
quán bǐng
qiān bǐng
fǎ bǐng
mín bǐng
jūn bǐng
bà bǐng
zhǔ bǐng
bǎ bǐng
èr bǐng
dǒu bǐng
tiān bǐng
duó bǐng
lùn bǐng
xiào bǐng
dào bǐng
shī bǐng
cāo bǐng
tuō bǐng
kuí bǐng
pá bǐng
yè bǐng
quán bǐng
cùn bǐng
jiě bǐng
rén bǐng
jù bǐng
quán bǐng
zǎi bǐng
bā bǐng
cí bǐng
cháng bǐng
shī bǐng
lǐ bǐng
dāo bǐng
tán bǐng
yù bǐng
róng bǐng
zhèng bǐng
dào bǐng
héng bǐng
wáng bǐng
shàn bǐng
tán bǐng
xī bǐng
yǎn bǐng
ā bǐng
wǔ bǐng
qiè bǐng
xiāng bǐng
wò bǐng
guó bǐng
bà bǐng
chán bǐng
zhí bǐng
zhòng bǐng
dé bǐng
fú bǐng
shí bǐng
wēi bǐng
qū bǐng
xíng bǐng
gāng bǐng
cháo bǐng
xuán bǐng
zhuān bǐng
yùn bǐng
bīng bǐng
wén bǐng
huà bǐng
⒈ 把持权柄；掌权。
引《商君书·算地》：“圣人审权以操柄，审数以使民。”
明冯梦龙《智囊补·明智·何心隐》：“心隐一见江陵，便知其必能操柄。”
聂绀弩《从陶潜说到蔡邕》：“操柄的人，不一定有学。另外一面，有学的人，不一定能操柄。”
⒉ 权柄。
引《汉书·贾山传》：“富贵者，人主之操柄也。”
《新唐书·刘蕡传》：“繇不能择贤明而任之，失其操柄也。”
宋曾巩《徐孺子祠堂记》：“汉既失其操柄，纪纲大坏。”
操cāo(1)（动）抓在手里；拿：～刀｜～心｜～纵。(2)（动）做（事）；从事：～作｜～劳｜重～旧业。(3)（动）用某种语言、方言说话：～英语｜～吴语。(4)（动）操练：体～｜工间～。(5)（名）品行；行为：～守｜～行。(6)姓。
柄读音：bǐng柄bǐng(1)（名）器物的把儿：刀～｜勺～。(2)（名）植物的花、叶或果实跟茎或枝连着的部分：花～｜叶～。(3)（名）比喻在言行上被人抓住的材料：话～｜笑～｜把～。(4)（名）〈书〉执掌：～国｜～政。(5)（名）〈书〉权：国～。（量）〈方〉用于某些带把儿的东西：国～。（量）〈方〉用于某些带把儿的东西