chán chún
chán xiǎn
chán jì
chán dǐng
chán qiè
chán nù
chán móu
chán jí
chán jǔ
chán gòu
chán chǎn
chán huò
chán jī
chán mèi
chán zǐ
chán yàn
chán dù
chán huǐ
chán lù
chán chén
chán shù
chán kè
chán yán
chán wǎng
chán fěi
chán jǐ
chán yǔ
chán lù
chán sǒu
chán jiān
chán jī
chán bì
chán dài
chán mào
chán shū
chán gǔ
chán fū
chán jiá
chán bō
chán hài
chán nǚ
chán tè
chán yíng
chán tú
chán shuò
chán xiàn
chán shuō
chán cī
chán xì
chán náo
chán èr
chán zhú
chán shuò
chán yǒu
chán wū
chán jiàn
chán xiōng
chán zī
chán shé
chán duǎn
chán xié
chán qiǎo
chán chún
chán cí
chán xì
chán è
chán xìng
chán nì
chán jī
chán zéi
chán qī
chán xián
chán èr
chán niè
chán sù
chán yú
chán gòu
chán zhā
chán kè
chán bàng
chán rén
chán dǐ
chán dú
chán bì
chán shā
chán hěn
chán bǐng
chán jí
chán wàng
chán zèn
chán dù
chán nìng
chán kǒu
chán jì
chán huì
chán jì
lùn bǐng
quán bǐng
yùn bǐng
lì bǐng
bà bǐng
cí bǐng
pá bǐng
dào bǐng
xī bǐng
cùn bǐng
jūn bǐng
guó bǐng
jù bǐng
zhuān bǐng
tiān bǐng
qū bǐng
wǔ bǐng
róng bǐng
shàn bǐng
qiān bǐng
huà bǐng
quán bǐng
xiāng bǐng
mín bǐng
yè bǐng
zǎi bǐng
wén bǐng
dé bǐng
èr bǐng
lǐ bǐng
quán bǐng
wáng bǐng
fǎ bǐng
zhèng bǐng
yǎn bǐng
zhǔ bǐng
wēi bǐng
zhòng bǐng
tán bǐng
xíng bǐng
fú bǐng
jiě bǐng
shì bǐng
dào bǐng
xuán bǐng
yù bǐng
chán bǐng
dǒu bǐng
shī bǐng
duó bǐng
kuí bǐng
ā bǐng
shī bǐng
dāo bǐng
cāo bǐng
bā bǐng
zhí bǐng
bīng bǐng
cháo bǐng
tuō bǐng
tán bǐng
rén bǐng
chē bǐng
wò bǐng
qiè bǐng
cháng bǐng
bǎ bǐng
xiào bǐng
gāng bǐng
héng bǐng
shí bǐng
bà bǐng
⒈ 被人用来制造谗言的把柄。
引唐杜甫《秋日荆南述怀三十韵》：“结舌防谗柄，探肠有祸胎。”
谗chán（动）说别人坏话：～言｜～害。
柄读音：bǐng柄bǐng(1)（名）器物的把儿：刀～｜勺～。(2)（名）植物的花、叶或果实跟茎或枝连着的部分：花～｜叶～。(3)（名）比喻在言行上被人抓住的材料：话～｜笑～｜把～。(4)（名）〈书〉执掌：～国｜～政。(5)（名）〈书〉权：国～。（量）〈方〉用于某些带把儿的东西：国～。（量）〈方〉用于某些带把儿的东西