bēng luàn
bēng téng
bēng liè
bēng yǔn
bēng gǎn
bēng liū
bēng zhèng
bēng fēn
bēng quē
bēng tān
bēng shāng
bēng tā
bēng qīng
bēng rǎo
bēng chǐ
bēng hài
bēng cuī
bēng dòng
bēng bō
bēng bì
bēng pǐ
bēng lòu
bēng tuó
bēng chāi
bēng kuì
bēng tuān
bēng cú
bēng chí
bēng xī
bēng dǎo
bēng quē
bēng tuó
bēng shì
bēng xiè
bēng hōng
bēng xīn
bēng qiān
bēng bēng
bēng chéng
bēng yǔn
bēng hōng
bēng jiě
bēng shí
bēng bēn
bēng chè
bēng fèi
bēng sǔn
bēng làng
bēng yǔn
bēng kuì
bēng bāo
bēng zhā
bēng gěng
bēng huài
bēng yún
bēng fèn
bēng chá
bēng luò
bēng jié
bēng jí
bēng jiè
bēng zhuì
bēng bèi
bēng wén
bēng cuì
bēng lún
bēng dàng
bēng sàng
bēng jǔ
bēng kè
bēng pò
bēng pán
bēng xiàn
bēng jué
bēng tuí
bēng lí
bēng huǐ
bēng diān
bēng jiǎo
bēng tuí
bēng hào
huǐ jǔ
chóu jǔ
ráo jǔ
fén jǔ
bù jǔ
kuì jǔ
yōng jǔ
bàng jǔ
sàng jǔ
gé jǔ
fèn jǔ
yāo jǔ
xiāo jǔ
bēn jǔ
yōu jǔ
xié jǔ
jiàn jǔ
guāi jǔ
shuāi jǔ
qióng jǔ
chéng jǔ
yǎn jǔ
quàn jǔ
cháng jǔ
bài jǔ
wū jǔ
xiè jǔ
xiāo jǔ
chóu jǔ
qiè jǔ
huáng jǔ
jīng jǔ
wèi jǔ
hūn jǔ
qì jǔ
cán jǔ
chǒu jǔ
gěng jǔ
pái jǔ
bēng jǔ
lí jǔ
zǔ jǔ
cuì jǔ
qǔ jǔ
chēn jǔ
huǐ jǔ
náo jǔ
qīn jǔ
àn jǔ
cuò jǔ
sè jǔ
yí jǔ
huài jǔ
pò jǔ
jiě jǔ
fēi jǔ
shāng jǔ
zhì jǔ
cǎn jǔ
hē jǔ
cuī jǔ
chán jǔ
⒈ 犹溃散，涣散。
引《后汉书·袁谭传》：“尽收其輜重，得尚印綬节鉞及衣物，以示城中，城中崩沮。”
《三国志·吴志·诸葛瑾传》：“其所以务崇小惠，必以其父新死，自度衰微，恐困苦之民一朝崩沮，故彊屈曲以求民心，欲以自安住耳，寧是兴隆之渐邪！”
《新唐书·承天皇帝倓传》：“太子北过渭，兵仗盬恶，士气崩沮，日数十战。”
1. 倒塌：崩塌。崩坍。崩毁。崩解（）。崩溃。崩决。崩颓。分崩离析。
2. 破裂：崩裂。把气球吹崩了。
3. 崩裂的东西击中：放爆竹崩了手。
4. 败坏：礼坏乐（）崩。
5. 称枪毙：拉出去崩了。
6. 君主时代称帝王死：驾崩。
沮读音：jǔ,jù[ jǔ ]1. 阻止：沮遏。
2. 坏，败坏：沮丧（sàng ）（失意，懊丧）。色沮。力竭功沮。