jiàn zǔ
jiàn shū
jiàn qiē
jiàn zhèng
jiàn lù
jiàn cí
jiàn guǐ
jiàn xiàn
jiàn yì
jiàn zhǐ
jiàn guǒ
jiàn hán
jiàn shěng
jiàn liè
jiàn cáo
jiàn zhāng
jiàn náng
jiàn liè
jiàn yuàn
jiàn láng
jiàn chǔ
jiàn guān
jiàn gǔ
jiàn zhí
jiàn gōng
jiàn jǔ
jiàn yán
jiàn xùn
jiàn yuán
jiàn shé
jiàn cǎo
jiàn yǒu
jiàn shuō
jiàn fǔ
jiàn jiè
jiàn shǔ
jiàn nán
jiàn zhǐ
jiàn shě
jiàn huì
jiàn quàn
jiàn pí
jiàn guò
jiàn pō
jiàn shì
jiàn wéi
jiàn yù
jiàn jiè
jiàn chén
jiàn sī
jiàn zhèng
jiàn yù
jiàn zhēng
jiàn kē
jiàn dāng
jiàn shū
jiàn yuàn
jiàn sǔn
bēn jǔ
kuì jǔ
huǐ jǔ
yōng jǔ
qǔ jǔ
bàng jǔ
fēi jǔ
pò jǔ
xiāo jǔ
bài jǔ
hūn jǔ
bēng jǔ
sè jǔ
shāng jǔ
ráo jǔ
qióng jǔ
shuāi jǔ
xiāo jǔ
jiàn jǔ
wèi jǔ
wū jǔ
chán jǔ
qì jǔ
cuī jǔ
xiè jǔ
yí jǔ
chóu jǔ
yōu jǔ
bù jǔ
huáng jǔ
yāo jǔ
chēn jǔ
sàng jǔ
náo jǔ
gěng jǔ
huài jǔ
gé jǔ
zǔ jǔ
cán jǔ
cǎn jǔ
yǎn jǔ
quàn jǔ
fèn jǔ
chéng jǔ
cuì jǔ
guāi jǔ
jīng jǔ
chǒu jǔ
fén jǔ
zhì jǔ
hē jǔ
cháng jǔ
chóu jǔ
àn jǔ
jiě jǔ
lí jǔ
qiè jǔ
cuò jǔ
huǐ jǔ
pái jǔ
xié jǔ
qīn jǔ
⒈ 劝阻。
引明杨慎《党籍碑》：“夫司马光与王安石所争者新法也。新法之行是，则諫沮新法者非。”
《东周列国志》第二十回：“只因申生已立做世子，无故更变，恐羣臣不服，必然諫沮。”
谏jiàn（动）旧时称规劝君主、尊长；使之改正错误：从～如流｜进～。
沮读音：jǔ,jù[ jǔ ]1. 阻止：沮遏。
2. 坏，败坏：沮丧（sàng ）（失意，懊丧）。色沮。力竭功沮。