huǐ hèn
huǐ lìn
huǐ wáng
huǐ jù
huǐ dùn
huǐ bèi
huǐ lì
huǐ yóu
huǐ yuàn
huǐ ào
huǐ ài
huǐ lài
huǐ huò
huǐ guò
huǐ qiān
huǐ wù
huǐ wù
huǐ mèn
huǐ kǒu
huǐ zuì
huǐ xīn
huǐ qīn
huǐ qì
huǐ jiù
huǐ chǐ
huǐ lìn
huǐ yuē
huǐ huì
huǐ tàn
huǐ hàn
huǐ cán
huǐ xiè
huǐ chàng
huǐ fú
huǐ qí
huǐ zhì
huǐ gǎi
huǐ hūn
huǐ jǔ
ráo jǔ
bàng jǔ
cuò jǔ
huáng jǔ
qì jǔ
àn jǔ
fén jǔ
hūn jǔ
shuāi jǔ
huǐ jǔ
pò jǔ
huài jǔ
cháng jǔ
chán jǔ
yí jǔ
cuì jǔ
yǎn jǔ
fēi jǔ
zǔ jǔ
qiè jǔ
cuī jǔ
chóu jǔ
xiāo jǔ
xiè jǔ
náo jǔ
qǔ jǔ
bēn jǔ
bài jǔ
chóu jǔ
chǒu jǔ
sàng jǔ
sè jǔ
huǐ jǔ
pái jǔ
jiàn jǔ
quàn jǔ
jiě jǔ
chēn jǔ
hē jǔ
wū jǔ
bēng jǔ
yōng jǔ
fèn jǔ
gěng jǔ
chéng jǔ
jīng jǔ
xié jǔ
xiāo jǔ
zhì jǔ
qióng jǔ
cán jǔ
wèi jǔ
gé jǔ
qīn jǔ
cǎn jǔ
yōu jǔ
yāo jǔ
guāi jǔ
kuì jǔ
bù jǔ
lí jǔ
shāng jǔ
⒈ 懊丧。
引明何良俊《四友斋丛说·史六》：“﹝张简肃云：﹞‘我知倪冢宰风裁，且吏部外官所宜奉，第某老矣，行且谋归，不能屈法以奉也。’ 倪大悔沮。”
悔huǐ（动）懊悔；后悔：～过｜忏～｜反～｜改～。
沮读音：jǔ,jù[ jǔ ]1. 阻止：沮遏。
2. 坏，败坏：沮丧（sàng ）（失意，懊丧）。色沮。力竭功沮。