chán qiǎo
chán jī
chán xiàn
chán bì
chán yàn
chán jiá
chán bō
chán jì
chán zhú
chán gòu
chán bì
chán dǐng
chán xì
chán xián
chán huò
chán yǔ
chán shuò
chán dài
chán shù
chán xì
chán yíng
chán dù
chán shā
chán huì
chán sǒu
chán kè
chán mào
chán shuò
chán sù
chán wàng
chán gòu
chán jì
chán jí
chán è
chán zéi
chán jī
chán lù
chán jì
chán lù
chán niè
chán dú
chán hěn
chán wū
chán chún
chán xié
chán jiān
chán yán
chán zèn
chán fěi
chán mèi
chán jǐ
chán yǒu
chán hài
chán qiè
chán bǐng
chán èr
chán chǎn
chán jǔ
chán xiōng
chán duǎn
chán shuō
chán gǔ
chán qī
chán jiàn
chán jī
chán móu
chán náo
chán chún
chán èr
chán cī
chán shū
chán kǒu
chán xiǎn
chán dǐ
chán nì
chán dù
chán nǚ
chán zī
chán chén
chán kè
chán fū
chán wǎng
chán nù
chán zhā
chán shé
chán tè
chán bàng
chán jí
chán nìng
chán huǐ
chán zǐ
chán tú
chán xìng
chán rén
chán cí
chán yú
huài jǔ
huáng jǔ
zǔ jǔ
sàng jǔ
yōng jǔ
kuì jǔ
xié jǔ
bēng jǔ
qióng jǔ
fén jǔ
zhì jǔ
chán jǔ
chéng jǔ
yí jǔ
hē jǔ
qiè jǔ
cán jǔ
chēn jǔ
bù jǔ
pò jǔ
wèi jǔ
wū jǔ
huǐ jǔ
sè jǔ
pái jǔ
cǎn jǔ
gěng jǔ
lí jǔ
bài jǔ
fèn jǔ
shuāi jǔ
cuì jǔ
ráo jǔ
chǒu jǔ
cuī jǔ
cuò jǔ
gé jǔ
cháng jǔ
jiàn jǔ
quàn jǔ
huǐ jǔ
yōu jǔ
xiāo jǔ
chóu jǔ
guāi jǔ
àn jǔ
jīng jǔ
yāo jǔ
xiè jǔ
qīn jǔ
qǔ jǔ
xiāo jǔ
shāng jǔ
fēi jǔ
chóu jǔ
qì jǔ
yǎn jǔ
bàng jǔ
hūn jǔ
jiě jǔ
náo jǔ
bēn jǔ
⒈ 谗害毁谤。
引明归有光《河南策问对二道》：“杜谗沮之路，广諫諍之门，扫求利之法，务息人之术。”
明王世贞《艺苑卮言》卷八：“近代如李献吉、薛君采辈，亦遭谗沮，不可悉徵。”
谗chán（动）说别人坏话：～言｜～害。
沮读音：jǔ,jù[ jǔ ]1. 阻止：沮遏。
2. 坏，败坏：沮丧（sàng ）（失意，懊丧）。色沮。力竭功沮。