cán dé
cán zè
cán cè
cán cù
cán yǐn
cán zuò
cán jǔ
cán bào
cán dīng
cán hǎi
cán jí
cán jù
cán sǒng
cán miǎn
cán chǐ
cán nù
cán hài
cán tiǎn
cán nǎn
cán bù
cán hàn
cán gǎn
cán sè
cán fú
cán jiù
cán fú
cán tàn
cán hèn
cán shùn
cán kǎi
cán hún
cán huì
cán zhèn
cán xìng
cán jué
cán wǎn
cán huì
cán jīng
cán zhuó
cán zuì
cán fù
cán lì
cán huáng
cán xiè
cán lìn
cán nǜ
cán qǐ
cán jì
cán yán
cán tì
cán nè
cán chàng
cán jù
cán hé
cán bēi
cán niǔ
cán nǎn
cán fèn
cán kuì
cán xiū
cán fèn
cán tiǎn
cán huáng
cán qiè
cán kuì
cán huǐ
shāng jǔ
xiāo jǔ
zhì jǔ
fēi jǔ
jiàn jǔ
xiāo jǔ
chán jǔ
cǎn jǔ
àn jǔ
wèi jǔ
wū jǔ
qǔ jǔ
lí jǔ
shuāi jǔ
fén jǔ
yōng jǔ
chǒu jǔ
cuī jǔ
huǐ jǔ
cháng jǔ
jiě jǔ
xiè jǔ
qióng jǔ
hūn jǔ
bēn jǔ
yǎn jǔ
quàn jǔ
yōu jǔ
qì jǔ
xié jǔ
sè jǔ
yāo jǔ
hē jǔ
bēng jǔ
kuì jǔ
chēn jǔ
fèn jǔ
qiè jǔ
bù jǔ
zǔ jǔ
náo jǔ
huǐ jǔ
chóu jǔ
cán jǔ
gěng jǔ
huài jǔ
cuò jǔ
pò jǔ
jīng jǔ
qīn jǔ
sàng jǔ
bài jǔ
chéng jǔ
ráo jǔ
bàng jǔ
yí jǔ
chóu jǔ
gé jǔ
guāi jǔ
huáng jǔ
cuì jǔ
pái jǔ
⒈ 亦作“慙沮”。羞愧沮丧。
引南朝宋谢灵运《拟魏太子“邺中集”诗·应瑒》：“调笑輒酬答，嘲謔无慙沮。”
宋周煇《清波杂志》卷八：“一日，国主开宴，立妓於前，歌所赠‘邮亭一夜眠’之词， 穀大惭沮。”
《明史·王应熊传》：“应熊至，宿朝房。请入对，不许；请归田，许之，乃慙沮而返。”
周素园《贵州民党痛史》第四篇第一章：“尔鏞稍慙沮，又嗾《黔报》强为辩护。”
羞愧沮丧。
惭cán（形）惭愧；因为自己有缺点、做错了事或未能尽到责任而感到不安：大言不～。
沮读音：jǔ,jù[ jǔ ]1. 阻止：沮遏。
2. 坏，败坏：沮丧（sàng ）（失意，懊丧）。色沮。力竭功沮。