lǔ cài
lǔ ruò
lǔ dùn
lǔ sī
lǔ gē
lǔ piáo
lǔ guǎn
lǔ bèn
lǔ cè
lǔ bān
lǔ mǎng
lǔ shèng
lǔ shǐ
lǔ rì
lǔ yáng
lǔ jī
lǔ rú
lǔ zhuó
lǔ gàng
lǔ jí
lǔ zhī
lǔ zhé
lǔ xùn
lǔ zhì
lǔ xué
lǔ dào
lǔ shì
lǔ zhī
lǔ dá
lǔ sòng
lǔ jīng
lǔ zhuō
lǔ fū
lǔ lián
lǔ qín
lǔ gǎo
lǔ zhì
lǔ nè
lǔ sǒu
lǔ wèi
lǔ jiǔ
lǔ nán
lǔ sù
lǔ zhí
lǔ xuē
lǔ hú
lǔ bàng
lǔ bì
lǔ diàn
lǔ bān
lǔ rén
lǔ hāng
lǔ sāng
lǔ shī
lǔ yú
lǔ dùn
lǔ yán
dào rú
shēng rú
lǎo rú
qiǎn rú
yú rú
jùn rú
bā rú
yuān rú
zōu rú
lǐ rú
wài rú
lǔ rú
sú rú
qú rú
wěi rú
yīng rú
hóng rú
wěn rú
lǐ rú
xióng rú
zhū rú
bà rú
pǔ rú
míng rú
zhū rú
jiàn rú
qǔ rú
kù rú
pín rú
kuí rú
hóng rú
shì rú
jiù rú
yú rú
lóu rú
dào rú
chún rú
pì rú
mào rú
dà rú
mào rú
chún rú
sù rú
luó rú
sù rú
mào rú
hóng rú
shù rú
quǎn rú
shī rú
kēng rú
kēng rú
fǔ rú
jù rú
jù rú
hán rú
yǎ rú
hóng rú
sān rú
bǐ rú
qú rú
yōng rú
pì rú
suān rú
wén rú
guī rú
shèng rú
hòu rú
shuò rú
jiān rú
sòng rú
lòu rú
⒈ 鲁国儒生。亦泛指儒家学说的信奉者、儒派学者。
引唐皇甫冉《送孔党赴举》诗：“家承孔圣后，身有鲁儒名。”
清顾炎武《答徐公肃书》：“不忘百姓，敢自托於鲁儒；维此哲人，庶兴哀於周雅。”
鲁lǔ(1)（形）迟钝；笨：愚～｜～钝。(2)（形）莽撞；粗野：粗～｜～莽。鲁lǔ(1)周朝国名；在山东曲阜一带。(2)山东的别称。(3)（Lǔ）姓。
儒读音：rú儒rú(1)（名）春秋时以孔子为代表的学派：～术｜～生。(2)（名）旧时指读书人：～医｜老～。