xuān huān
xuān huá
xuān fú
xuān fèi
xuān jǐ
xuān rán
xuān qiū
xuān náo
xuān yǐn
xuān chuán
xuān yán
xuān shēng
xuān huī
xuān bō
xuān tián
xuān yì
xuān hài
xuān kuì
xuān yán
xuān tiān
xuān luàn
xuān zào
xuān xiào
xuān jìng
xuān xiāo
xuān hū
xuān yōng
xuān fēn
xuān tián
xuān náo
xuān dòng
xuān hōng
xuān huán
xuān bó
xuān fán
xuān mà
xuān tóu
xuān xiǎng
xuān ràng
xuān rǎo
xuān cǎo
xuān chán
xuān yú
xuān gòu
xuān hōng
xuān bàng
xuān xiào
xuān jiū
xuān téng
xuān áo
xuān huá
xuān fèn
xuān tà
xuān cí
xuān náo
xuān bèi
xuān tà
xuān hè
xuān rǎng
xuān zá
xuān chēn
xuān dòu
xuān nào
xuān sù
xuān xuān
xuān zhēng
hAo86.喧嚷xuānrǎng
(1) 喧哗，大声吵闹
例有很多人在赌博和喧嚷英clamor;hubbub;din;cries⒈ 喧哗；大声喊叫。
引元杨梓《敬德不服老》第三折：“外面又是什么人喧嚷？”
《儒林外史》第四九回：“秦中书叫管家去书房后面去看是甚么人喧嚷。”
鲁迅《彷徨·孤独者》：“门外一阵喧嚷和脚步声，四个男女孩子闯进来了。”
大声呼喊、吵闹。