xuān rǎng
xuān gòu
xuān yì
xuān fú
xuān jǐ
xuān tà
xuān yán
xuān tiān
xuān jiū
xuān xiǎng
xuān luàn
xuān huān
xuān bèi
xuān fèn
xuān áo
xuān qiū
xuān xiāo
xuān yú
xuān hè
xuān rán
xuān ràng
xuān hū
xuān zào
xuān dòu
xuān náo
xuān huī
xuān fèi
xuān tà
xuān chán
xuān fán
xuān huá
xuān yǐn
xuān yán
xuān bó
xuān rǎo
xuān nào
xuān zhēng
xuān zá
xuān tóu
xuān chēn
xuān tián
xuān xuān
xuān chuán
xuān xiào
xuān cí
xuān hài
xuān hōng
xuān xiào
xuān cǎo
xuān jìng
xuān shēng
xuān náo
xuān bàng
xuān huán
xuān kuì
xuān fēn
xuān dòng
xuān téng
xuān tián
xuān yōng
xuān sù
xuān mà
xuān náo
xuān hōng
xuān bō
xuān huá
xí rǎo
zì rǎo
hūn rǎo
jiān rǎo
qīn rǎo
bō rǎo
gān rǎo
huī rǎo
náo rǎo
wǔ rǎo
hé rǎo
yún rǎo
qún rǎo
cǎo rǎo
jiū rǎo
chóu rǎo
hùn rǎo
cǎo rǎo
gōu rǎo
bēng rǎo
zāo rǎo
qún rǎo
huàn rǎo
huān rǎo
chōng rǎo
jī rǎo
qǔ rǎo
chù rǎo
kùn rǎo
fán rǎo
zī rǎo
qū rǎo
fǎn rǎo
sì rǎo
fán rǎo
sāo rǎo
fēn rǎo
jǐng rǎo
cuàn rǎo
zhòng rǎo
xiá rǎo
dǎ rǎo
kē rǎo
xùn rǎo
huāng rǎo
hòu rǎo
zhuó rǎo
yīng rǎo
jìn rǎo
jiāo rǎo
dào rǎo
zhà rǎo
ān rǎo
chǎo rǎo
lóng rǎo
rǒng rǎo
kòu rǎo
fèng rǎo
zá rǎo
rǎng rǎo
hài rǎo
zǔ rǎo
fēn rǎo
kē rǎo
hào rǎo
láo rǎo
huáng rǎo
dòng rǎo
guō rǎo
fén rǎo
xiōng rǎo
xuān rǎo
zào rǎo
jiāo rǎo
qiān rǎo
zào rǎo
hé rǎo
dú rǎo
hùn rǎo
dá rǎo
gào rǎo
dùn rǎo
liù rǎo
shòu rǎo
chuàn rǎo
bī rǎo
jiǎo rǎo
hū rǎo
huáng rǎo
liǎo rǎo
jī rǎo
líng rǎo
jǔ rǎo
cāi rǎo
chán rǎo
rǒng rǎo
kuāng rǎo
héng rǎo
jīng rǎo
sì rǎo
huān rǎo
喧扰xuānrǎo
(1) 喧嚷烦扰
(.好工具)英noise and disturbance⒈ 喧哗扰嚷。
引《南史·褚彦回传》：“湛之有一牛，至所爱，无故堕听事前井， 湛之率左右躬自营救之，郡中喧扰， 彦回下帘不视也。”
宋赵叔向《肯綮录·锺馗小妹》：“又拈玉笛吹之，颇喧扰。”
郑振铎《山中杂记·蝉和纺织娘》：“虽然是叽……叽……的不息的鸣着，却并不觉喧扰。”
嘈杂纷扰。 《世说新语·方正》“罗君章曾在人家” 刘孝标注引《罗府君别传》：“以官廨諠扰，於城西池小洲上立茅茨。”
声音吵杂、混乱。《南史．卷二八．褚裕之传》：「郡中喧扰，彦回下帘不视也。」亦作喧闹」。
喧xuān（形）声音大：～吵｜～嚷｜～扰。
扰读音：rǎo扰rǎo(1)（动）扰乱；搅扰：干～｜打～。(2)（动）〈书〉混乱：纷～。(3)（动）客套话；因受人款待而表示客气：我～了他一顿饭。