xuān tà
xuān fèn
xuān fú
xuān huān
xuān huī
xuān hū
xuān hōng
xuān cí
xuān sù
xuān xiào
xuān xiāo
xuān bèi
xuān qiū
xuān fēn
xuān huán
xuān kuì
xuān yǐn
xuān tà
xuān bó
xuān yōng
xuān zá
xuān fán
xuān tóu
xuān náo
xuān bàng
xuān yì
xuān fèi
xuān luàn
xuān tián
xuān xuān
xuān gòu
xuān yán
xuān chán
xuān ràng
xuān xiào
xuān jiū
xuān shēng
xuān yú
xuān chēn
xuān jìng
xuān téng
xuān huá
xuān rán
xuān bō
xuān náo
xuān rǎng
xuān xiǎng
xuān dòu
xuān dòng
xuān zào
xuān áo
xuān yán
xuān tiān
xuān tián
xuān zhēng
xuān nào
xuān jǐ
xuān rǎo
xuān mà
xuān náo
xuān hōng
xuān hài
xuān hè
xuān chuán
xuān huá
xuān cǎo
huì bó
páo bó
wù bó
bàng bó
chāng bó
péng bó
mǎ bó
è bó
yù bó
bù bó
pēn bó
bì bó
wáng bó
péng bó
sōu bó
xuān bó
miàn bó
sè bó
bèn bó
bì bó
páng bó
má bó
wěng bó
fēng bó
xiōng bó
miàn bó
wǎn bó
bào bó
píng bó
kuáng bó
⒈ 亦作“喧悖”。喧闹，吵闹。
引宋洪迈《夷坚甲志·姚仲四鬼》：“四鬼渐喧勃欲上。”
宋洪迈《夷坚丁志·扬州醉人》：“客愈喧勃不可禁。”
《资治通鉴·唐德宗建中三年》：“汝曹不欲南行，任自归北，何用喧悖，乖失军礼。”
喧xuān（形）声音大：～吵｜～嚷｜～扰。
勃读音：bó[ bó ]1. 突然，忽然：勃然（a.突然，如“勃勃大怒”；b.兴起的样子，如“勃勃作色”）。
2. 变色的样子：勃腾腾（怒气上冲的样子）。
3. 旺盛，兴起：勃起。勃发。勃蓬。