cán zè
cán jù
cán yǐn
cán hài
cán kuì
cán chàng
cán kuì
cán jiù
cán chǐ
cán hèn
cán dé
cán bēi
cán fèn
cán bù
cán jīng
cán huì
cán wǎn
cán jǔ
cán xìng
cán hún
cán miǎn
cán nǎn
cán sǒng
cán hǎi
cán nǜ
cán zuò
cán nù
cán jí
cán zhuó
cán fú
cán zhèn
cán hé
cán jué
cán tiǎn
cán qiè
cán shùn
cán huáng
cán tì
cán huì
cán lì
cán lìn
cán fú
cán xiè
cán dīng
cán qǐ
cán nè
cán kǎi
cán bào
cán jù
cán xiū
cán gǎn
cán huǐ
cán niǔ
cán zuì
cán huáng
cán fèn
cán tiǎn
cán cù
cán jì
cán hàn
cán cè
cán fù
cán sè
cán tàn
cán nǎn
cán yán
cháng xiū
diàn xiū
páo xiū
kǒu xiū
hǎo xiū
bēi xiū
jié xiū
láo xiū
páo xiū
jiàn xiū
dān xiū
guī xiū
yáo xiū
fǔ xiū
fēng xiū
hán xiū
huái xiū
shù xiū
téng xiū
shí xiū
hàn xiū
shàn xiū
pà xiū
yán xiū
jiāo xiū
qióng xiū
shí xiū
cán xiū
qín xiū
qǐ xiū
shuǐ xiū
méi xiū
pán xiū
lán xiū
bāo xiū
bù xiū
yí xiū
méng xiū
jiā xiū
fāng xiū
rěn xiū
yáo xiū
chén xiū
yǎng xiū
bì xiū
kuì xiū
cǎn xiū
zhē xiū
zhòng xiū
hài xiū
jùn xiū
⒈ 亦作“慙羞”。羞愧。
引《太平御览》卷六九六引南朝梁沉约《俗说》：“其妇果来，拔刀逕上牀，发，欲刃牀上人。定看乃是其兄，於是慙羞而退。”
唐韩愈《赴江陵途中寄赠三学士》诗：“弱妻抱稚子，出拜忘惭羞。”
元关汉卿《陈母教子》第二折：“老身向官人行无去秋，倒大来惭羞。”
惭cán（形）惭愧；因为自己有缺点、做错了事或未能尽到责任而感到不安：大言不～。
羞读音：xiū羞xiū(1)（名）怕别人笑话的心理和表情；难为情；不好意思：含～｜怕～。(2)（动）使难为情：用手指划着脸～他。(3)（名）羞耻：遮～｜～辱。(4)（动）感到耻辱：～与为伍。羞xiū〈书〉同“馐”：珍～。