méng mèi
méng zhí
méng mào
méng lóng
méng tóng
méng zǐ
méng méi
měng gǔ
méng yǎn
mēng piàn
méng zhì
mēng shì
méng zé
méng qī
méng sǒu
méng gài
méng mì
méng miàn
méng gǔ
méng mèi
méng sòng
méng xìng
měng dǒng
méng gū
méng méng
méng hòu
méng mào
méng méng
méng gòu
mēng rán
méng kuò
měng zú
méng miè
méng yī
méng dùn
méng zá
méng bèi
méng miè
méng jīn
méng zhèng
méng yǒng
méng bì
méng jiū
méng mào
méng gǔ
méng jī
méng ēn
méng sǒu
méng shī
méng mò
méng yòu
méng sì
méng pí
méng miǎo
méng hùn
méng lóng
méng shú
méng chōng
méng zhào
méng guì
méng lún
méng lóng
méng dùn
méng guǎn
méng xū
méng yú
méng shān
méng shì
méng bǎo
méng tóng
méng fàn
méng hòng
méng zòu
méng huà
méng suō
méng bì
méng gōng
méng lóng
méng téng
méng qiú
méng shí
méng nàn
méng róng
méng lì
méng luò
méng chōng
méng lóng
méng hǒng
méng lòu
méng yǔ
méng yào
méng xué
méng fū
méng mí
méng fù
méng chén
méng mù
méng huì
méng yuān
méng qì
méng ān
méng hóng
méng yǎng
méng mò
méng róng
mēng sōng
méng lóng
méng yī
méng zhì
méng shòu
méng zhuāng
méng méng
méng tián
měng hàn
méng ái
méng qì
méng hàn
méng guì
méng yì
méng bǐ
méng xiū
méng qī
méng fá
qǐ xiū
bù xiū
qióng xiū
páo xiū
fēng xiū
yáo xiū
jiàn xiū
shuǐ xiū
láo xiū
bēi xiū
méng xiū
jiāo xiū
jié xiū
pán xiū
lán xiū
shàn xiū
yí xiū
téng xiū
yán xiū
bì xiū
yáo xiū
zhòng xiū
pà xiū
kuì xiū
shù xiū
zhē xiū
dān xiū
hán xiū
diàn xiū
qín xiū
kǒu xiū
hàn xiū
yǎng xiū
méi xiū
huái xiū
rěn xiū
cán xiū
jiā xiū
jùn xiū
hài xiū
cǎn xiū
bāo xiū
cháng xiū
guī xiū
páo xiū
fǔ xiū
hǎo xiū
chén xiū
shí xiū
shí xiū
fāng xiū
⒈ 蒙受耻辱。
引汉刘向《说苑·善说》：“蒙羞被好兮，不訾詬耻。”
太平天囯洪仁玕《干王洪宝制》：“正宜遵中国，攘北狄，以洗二百载之蒙羞。”
许地山《缀网劳蛛·黄昏后》：“好像我底命运就是这样，要永远住在这蒙羞的土地上似的。”
遭受羞辱。
如：「为人子女者要堂堂正正做人，千万不可作奸犯科，致使父母蒙羞。」
1. 没有知识，愚昧：启蒙。发蒙。蒙昧。
2. 遮盖起来：蒙罩。蒙子。蒙蔽。
3. 受：承蒙。蒙难。蒙尘。蒙垢。
4. 形容雨点细小：蒙蒙细雨。
5. 姓。
6. 同“艨”。
羞读音：xiū羞xiū(1)（名）怕别人笑话的心理和表情；难为情；不好意思：含～｜怕～。(2)（动）使难为情：用手指划着脸～他。(3)（名）羞耻：遮～｜～辱。(4)（动）感到耻辱：～与为伍。羞xiū〈书〉同“馐”：珍～。