chán xié
chán yǔ
chán jǔ
chán wǎng
chán xián
chán yíng
chán wàng
chán xì
chán dǐng
chán hěn
chán chǎn
chán jī
chán jì
chán zhā
chán xì
chán mào
chán jiàn
chán móu
chán bì
chán jiān
chán shā
chán jì
chán nìng
chán dǐ
chán jì
chán sù
chán jiá
chán kǒu
chán èr
chán qiè
chán kè
chán náo
chán xiōng
chán huò
chán cī
chán niè
chán tè
chán xiàn
chán qī
chán duǎn
chán shuò
chán shé
chán rén
chán nù
chán èr
chán bì
chán gǔ
chán cí
chán dú
chán shū
chán sǒu
chán chún
chán qiǎo
chán dài
chán jī
chán yú
chán tú
chán bàng
chán chén
chán nǚ
chán zhú
chán jī
chán gòu
chán zǐ
chán bō
chán jí
chán lù
chán nì
chán yán
chán è
chán dù
chán bǐng
chán huì
chán zèn
chán fū
chán huǐ
chán fěi
chán yàn
chán kè
chán shù
chán xiǎn
chán zéi
chán mèi
chán jǐ
chán shuō
chán gòu
chán yǒu
chán dù
chán jí
chán chún
chán hài
chán wū
chán zī
chán shuò
chán lù
chán xìng
zhì jì
yì jì
qiáng jì
guī jì
gāng jì
xuè jì
nèi jì
zhōu jì
gǒu jì
shī jì
èr jì
hài jì
zhé jì
yāo jì
qiān jì
sù jì
duō jì
shěn jì
huì jì
jīn jì
wéi jì
cāi jì
yàn jì
bù jì
biǎn jì
nián jì
sú jì
tiān jì
jí jì
gòu jì
bì jì
dǐ jì
yuè jì
bù jì
shēng jì
è jì
jìn jì
yán jì
dù jì
mǐn jì
hái jì
gù jì
fàn jì
huí jì
qìng jì
sī jì
bàng jì
jiè jì
qián jì
mì jì
huàn jì
zēng jì
jìng jì
cán jì
chán jì
yáng jì
shí jì
sì jì
mào jì
huì jì
zuò jì
jiāo jì
chóu jì
yuàn jì
yì jì
shū jì
dà jì
jū jì
hù jì
qiè jì
chù jì
fáng jì
pì jì
yí jì
mǐn jì
wèi jì
xiǎn jì
wú jì
sǐ jì
yú jì
yǔ jì
xián jì
bīng jì
chóu jì
shí jì
jí jì
lóng jì
hàn jì
⒈ 谗害忌恨。
引唐无名氏《灌畦暇语》：“夫人主内贮私意则聪明不开，聪明不开则横生忌讳，横生忌讳则直言不闻而朝廷有非辜矣。谗忌之尝来，又乘之以危中国士，噫，曾谓孝宣其不及齐桓公者远矣。”
清昭槤《啸亭杂录·宋总兵》：“﹝公﹞偶有议论，慷慨迅厉，傍若无人，以致谗忌者众，身后籍没，两子戍边。”
谗chán（动）说别人坏话：～言｜～害。
忌读音：jì忌jì(1)（动）忌妒：～刻｜猜～。(2)（动）怕：顾～｜～惮。(3)（动）认为不适宜而避免：～嘴｜～生冷。(4)（动）戒除：～烟｜～酒。