chán xiōng
chán zèn
chán shù
chán xié
chán niè
chán jì
chán shuò
chán lù
chán hěn
chán bì
chán xiàn
chán chǎn
chán xìng
chán bì
chán yíng
chán jī
chán wàng
chán dài
chán cī
chán huò
chán dǐng
chán jiá
chán sǒu
chán nù
chán èr
chán shā
chán gǔ
chán qiǎo
chán chún
chán jǔ
chán bǐng
chán tè
chán qī
chán xián
chán jí
chán chún
chán kè
chán shé
chán è
chán rén
chán nì
chán jī
chán hài
chán yǒu
chán xì
chán zéi
chán tú
chán yǔ
chán cí
chán mèi
chán dú
chán bàng
chán lù
chán zǐ
chán bō
chán xì
chán yú
chán jì
chán shū
chán gòu
chán jí
chán èr
chán nǚ
chán mào
chán jì
chán zhā
chán shuō
chán kǒu
chán kè
chán zī
chán sù
chán huǐ
chán dù
chán móu
chán shuò
chán fū
chán jǐ
chán chén
chán xiǎn
chán wū
chán fěi
chán duǎn
chán jī
chán jiàn
chán yàn
chán wǎng
chán yán
chán náo
chán huì
chán qiè
chán nìng
chán zhú
chán jiān
chán gòu
chán dù
chán dǐ
bìng tú
chái tú
lì tú
zhí tú
lún tú
bó tú
sī tú
péng tú
zhēng tú
mén tú
gōng tú
xiōng tú
máo tú
zhí tú
lín tú
diào tú
qún tú
kuáng tú
dào tú
kè tú
cháng tú
yǔ tú
dǔ tú
liáo tú
jiān tú
qǐ tú
sēng tú
qián tú
pǐ tú
mí tú
bēn tú
zhǎng tú
fēi tú
dì tú
qiáng tú
jiā tú
xiāo tú
nà tú
fěi tú
pǐ tú
jué tú
jiào tú
luàn tú
zú tú
yōu tú
zhě tú
fǎ tú
dá tú
chǒu tú
jǐn tú
gōng tú
pàn tú
yǐn tú
chán tú
zhào tú
è tú
fàn tú
chū tú
zhēng tú
yǐ xǐ
gāi tú
qí tú
shēng tú
cóng tú
qíng tú
bào tú
zōu tú
wú tú
cháng tú
dào tú
diàn tú
xíng tú
bǎo tú
xué tú
dǎng tú
qiú tú
chú tú
yāng tú
zuò tú
zī tú
diāo tú
xī tú
yǔ tú
liè tú
dēng tú
bù tú
mǎ tú
fū tú
báo tú
láo tú
liè tú
xíng tú
dǎi tú
zī tú
xiāo tú
kūn tú
sī tú
guǎ tú
bái tú
shī tú
liú tú
xiá tú
nì tú
qiān tú
gāo tú
zuǒ tú
gùn tú
sú tú
bīn tú
dǎng tú
zāo tú
jiǔ tú
jùn tú
mén tú
wáng tú
yǐ tú
fán tú
shú tú
⒈ 谗人。
引唐崔致远《答襄阳郄将军书》：“使藺相如之谦德，不损雄威； 费无极之谗徒，皆归显戮。”
谗chán（动）说别人坏话：～言｜～害。
徒读音：tú徒tú(1)（形）空的；没有凭借的：～劳。(2)（副）表示除此之外没有别的；仅仅：～留。(3)（副）徒然：～自惊扰。(4)（名）徒弟；学生。(5) 姓。徒tú(1)（名）信仰某种宗教的人：教～。(2)（名）同一派系的人（含贬义）：暴～。(3)（名）人（含贬义）：好色之～。(4)（名）徒刑。