fàn zuì
fàn bá
fàn shēng
fàn yì
fàn kēi
fàn jiān
fàn wēi
fàn zhì
fàn jiào
fàn chuáng
fàn zhèng
fàn liè
fàn dòu
fàn qū
fàn chǐ
fàn sāi
fàn nù
fàn suì
fàn kòu
fàn kùn
fàn kuáng
fàn wǔ
fàn chóu
fàn jiàn
fàn lì
fàn sī
fàn nì
fàn juàn
fàn shì
fàn jìng
fàn diào
fàn lì
fàn hán
fàn luàn
fàn rén
fàn què
fàn chù
fàn zhòng
fàn shǔ
fàn huàn
fàn jiè
fàn tǔ
fàn shùn
fàn wǔ
fàn wéi
fàn shé
fàn guān
fàn jìn
fàn shāng
fàn gàn
fàn lì
fàn wēi
fàn yè
fàn guī
fàn xìng
fàn jì
fàn xìn
fàn lěi
fàn tóu
fàn liè
fàn biān
fàn zuǐ
fàn àn
fàn wéi
fàn nán
fàn jiè
fàn jiē
fàn fá
fàn hài
fàn guī
fàn bìng
fàn dǎo
fàn jiàng
fàn sè
fàn xián
fàn lín
fàn fǎ
fàn yán
fàn duì
fàn jiàn
fàn bào
fàn shǎ
fàn xiāo
fàn zhèng
fàn mìng
fàn bì
fàn jiē
fàn zhuō
fàn mǎo
fàn xīn
fàn hún
fàn cuò
fàn yóu
fàn fēng
fàn kè
fàn xiǎng
fàn chù
fàn jiān
fàn nán
fàn wěi
fàn yán
fàn mén
fàn zāng
fàn guǎ
fàn èr
fàn lǜ
fàn mào
fàn shang
fàn shǒu
fàn fēn
fàn è
fàn kē
fàn huì
fàn chù
fàn yí
fàn zhāi
bàng jì
xián jì
hàn jì
mǐn jì
mào jì
sì jì
bīng jì
chán jì
gǒu jì
guī jì
shěn jì
yàn jì
jí jì
tiān jì
jīn jì
wèi jì
wéi jì
jiè jì
sù jì
èr jì
pì jì
jiāo jì
sú jì
shī jì
gòu jì
qiān jì
shū jì
bù jì
sǐ jì
qián jì
qìng jì
nèi jì
hái jì
huí jì
fàn jì
qiáng jì
yǔ jì
mǐn jì
yú jì
mì jì
huàn jì
shēng jì
huì jì
gāng jì
zēng jì
wú jì
zhōu jì
jìn jì
shí jì
huì jì
è jì
lóng jì
gù jì
dà jì
yán jì
jū jì
dǐ jì
qiè jì
jí jì
bù jì
hù jì
chù jì
biǎn jì
yì jì
yāo jì
zhì jì
jìng jì
chóu jì
yuè jì
cán jì
dù jì
yáng jì
zuò jì
xiǎn jì
chóu jì
yuàn jì
duō jì
sī jì
zhé jì
bì jì
yì jì
hài jì
fáng jì
xuè jì
cāi jì
yí jì
nián jì
shí jì
犯忌fànjì
(1) 违犯禁忌或忌讳
例触.讳犯忌英violate a taboo⒈ 触犯忌讳。
引汉王充《论衡·偶会》：“一家犯忌，口以十数，坐而死者，必禄衰命泊之人也。”
宋苏轼《徐大正真赞》：“儒不乱法，侠不犯忌。”
清和邦额《夜谭随录·猫怪三则》：“猫曰：‘无有不能言者，但犯忌，故不敢耳。’”
鲁迅《书信集·致黄源》：“《文学》的《论坛》，写了两篇，都是死样活气的东西，想不至于犯忌。”
违犯禁忌。
犯fàn(1)（动）违反；抵触：～法。(2)（动）侵犯：击退来～敌人。(3)（动）发作、发生：～病。(4)（名）指犯罪的人：战～。
忌读音：jì忌jì(1)（动）忌妒：～刻｜猜～。(2)（动）怕：顾～｜～惮。(3)（动）认为不适宜而避免：～嘴｜～生冷。(4)（动）戒除：～烟｜～酒。