jiè yuē
jiè pò
jiè zhù
jiè mǎn
jiè zhì
jiè qiáng
jiè biān
jiè duàn
jiè zhuāng
jiè pàn
jiè huò
jiè bēi
jiè bié
jiè bù
jiè miàn
jiè dào
jiè biāo
jiè shuō
jiè tiān
jiè zhū
jiè dìng
jiè hé
jiè gōu
jiè xiàn
jiè rán
jiè bǐ
jiè pái
jiè wēi
jiè huà
jiè chéng
jiè xíng
jiè zhǐ
jiè zhàng
jiè rǎng
jiè chéng
jiè jué
jiè fāng
jiè shí
jiè shā
jiè chǐ
jiè dào
jiè jiāng
jiè liàn
jiè jìng
jiè fēn
jiè huà
jiè xiàn
jiè huì
jiè lù
jiè yù
jiè gé
jiè dì
jiè shǒu
fó chéng
fù chéng
qiáng chéng
zì chéng
píng chéng
chāo chéng
péi chéng
jià chéng
tuō chéng
bǎo chéng
bǐ shèng
cān chéng
zhú chéng
shǐ shèng
wǔ chéng
cǎi chéng
xiāng chéng
shuài chéng
nú chéng
yī chéng
tiān chéng
bào chéng
zhì chéng
zhào chéng
yī shèng
jiǎo chéng
gōng chéng
jiā shèng
zhēn chéng
pí chéng
chuán chéng
chí chéng
sōu chéng
bā chéng
jùn chéng
yì chéng
huàn chéng
xià chéng
sī chéng
dān chéng
zú shèng
wàn shèng
bāo chéng
fù chéng
cì chéng
fā chéng
yě shèng
tuō chéng
sì chéng
guì chéng
mǎ chéng
lǐ chéng
jǐng chéng
qiān shèng
bèi chéng
wǔ chéng
jiè chéng
chán chéng
fú chéng
kě chéng
jùn chéng
jǐng chéng
hòu chéng
fén chéng
nèi chéng
jiào chéng
bǎi shèng
bài chéng
yú chéng
sān shèng
jiè chéng
sì chéng
cān shèng
piān chéng
dà chéng
jiā chéng
zhuǎn chéng
chū chéng
bài shèng
chuán chéng
pí chéng
jì chéng
xuān chéng
chē chéng
zhōng chéng
èr chéng
bié chéng
yǎng chéng
yù chéng
zhōng chéng
yù chéng
xiǎo chéng
èr chéng
zī chéng
zuǒ chéng
shàng chéng
pú chéng
guó chéng
jiān chéng
dā chéng
yǐ chéng
niǎn chéng
qiū chéng
jùn chéng
qí chéng
kōng chéng
⒈ 披甲骑马。 汉应劭《风俗通·皇霸·六国》引作“左任介乘”。
引《史记·赵世家》：“左衽界乘，奄有河宗。”
裴駰集解引徐广曰：“界，一作‘介’。”
界jiè(1)（名）界限：地～｜边～｜省～｜国～｜山西和陕西以黄河为～。(2)（名）一定的范围：眼～｜管～。(3)（名）职业、工作或性别等相同的一些社会成员的总体：文艺～｜科学～｜妇女～｜各～人士。(4)（名）指大自然中动物、植物、矿物等的最大的类别：无机～｜有机～。(5)（名）地层系统分类的最高一级；相当于地质年代中的代。界以下为系。
乘读音：chéng,shèng[ chéng ]
1. 骑，坐：乘马。乘车。乘客。乘警。
2. 趁着，就着：乘便。乘机（趁着机会）。乘势。乘兴（xìng）。因利乘便。
3. 算术中指一个数使另一个数变成若干倍：乘法。乘幂（mì）。乘数。
4. 佛教的教派或教法：大乘。小乘。上乘。下乘。
5. 姓。
[ shèng ]
1. 古代称兵车，四马一车为一乘：乘舆。千乘之国。
2. 古代称四为乘：乘矢。乘壶。“以乘韦先牛十二犒师”。
3. 中国春秋时晋国的史书称“乘”，后通称一般的史书：史乘。野乘。