cǎi dié
cǎi sè
cǎi qiú
cǎi pǐn
cǎi xiù
cǎi qí
cǎi hào
cǎi péng
cǎi huì
cǎi chóu
cǎi dài
cǎi luán
cǎi bó
cǎi fān
cǎi bān
cǎi táo
cǎi xuǎn
cǎi dēng
cǎi dàn
cǎi chàng
cǎi bì
cǎi shān
cǎi sī
cǎi zhàng
cǎi lǐ
cǎi huà
cǎi huī
cǎi liú
cǎi zǎo
cǎi chuī
cǎi áo
cǎi zhāng
cǎi bǐ
cǎi shì
cǎi xuàn
cǎi zhào
cǎi piào
cǎi fān
cǎi yàn
cǎi suǒ
cǎi qì
cǎi hàn
cǎi quàn
cǎi jiān
cǎi zhì
cǎi qiàn
cǎi zēng
cǎi sù
cǎi wò
cǎi fāng
cǎi nǚ
cǎi zhàn
cǎi chuán
cǎi huā
cǎi jù
cǎi chán
cǎi yì
cǎi guān
cǎi wù
cǎi lǐ
cǎi jiào
cǎi zhàng
cǎi zǐ
cǎi duàn
cǎi ní
cǎi háo
cǎi tóu
cǎi shèng
cǎi yún
cǎi ní
cǎi cuì
cǎi dàn
cǎi chéng
cǎi lǚ
cǎi cuò
cǎi yòu
cǎi xiá
cǎi yú
cǎi yī
cǎi qiú
cǎi yóu
cǎi yì
cǎi jiān
cǎi fèng
cǎi jú
cǎi dié
cǎi liàn
cǎi fú
cǎi pái
cǎi zhōu
cǎi yàn
cǎi diàn
cǎi lóu
cǎi yūn
cǎi hóng
shǐ shèng
jùn chéng
chuán chéng
jùn chéng
pú chéng
sōu chéng
jùn chéng
jià chéng
fú chéng
wǔ chéng
qiū chéng
bèi chéng
tuō chéng
fù chéng
kě chéng
sī chéng
pí chéng
fā chéng
yī shèng
zì chéng
tuō chéng
bǎi shèng
qiáng chéng
èr chéng
xiāng chéng
cān shèng
mǎ chéng
zhào chéng
èr chéng
xià chéng
jiǎo chéng
pí chéng
jǐng chéng
jiè chéng
xiǎo chéng
zhōng chéng
zhēn chéng
nú chéng
sì chéng
huàn chéng
zhì chéng
yě shèng
wǔ chéng
péi chéng
cì chéng
lǐ chéng
bào chéng
guó chéng
xuān chéng
jiā chéng
jiè chéng
zú shèng
shuài chéng
fén chéng
bāo chéng
chán chéng
yǎng chéng
cǎi chéng
bài shèng
zī chéng
bài chéng
yī chéng
zhú chéng
bǎo chéng
sān shèng
chuán chéng
dān chéng
wàn shèng
jiān chéng
guì chéng
chē chéng
piān chéng
niǎn chéng
zhōng chéng
yì chéng
yù chéng
yǐ chéng
jì chéng
zuǒ chéng
píng chéng
dā chéng
fó chéng
zhuǎn chéng
nèi chéng
chāo chéng
jiā shèng
dà chéng
yú chéng
gōng chéng
hòu chéng
jǐng chéng
bā chéng
cān chéng
chí chéng
shàng chéng
qiān shèng
jiào chéng
bǐ shèng
fù chéng
qí chéng
chū chéng
tiān chéng
yù chéng
bié chéng
kōng chéng
sì chéng
⒈ 彩车。
引唐段成式《酉阳杂俎续集·寺塔记下》：“南北两门额，上与岐薛二王亲送至寺，綵乘象舆，羽卫四合，街中餘香，数日不歇。”
彩cǎi(1)（名）颜色：五～｜～云。(2)（名）彩色的丝绸：剪～｜张灯结～。(3)（名）称赞夸奖的欢呼声：喝～。(4)（名）花样；精彩的成分：丰富多～。(5)（名）赌博或某种游戏中给得胜者的东西。(6)（名）对剧里表示特殊情景时所用的技术；魔术里用的手法：火～｜～活。(7)（名）负伤流血：挂～。
乘读音：chéng,shèng[ chéng ]
1. 骑，坐：乘马。乘车。乘客。乘警。
2. 趁着，就着：乘便。乘机（趁着机会）。乘势。乘兴（xìng）。因利乘便。
3. 算术中指一个数使另一个数变成若干倍：乘法。乘幂（mì）。乘数。
4. 佛教的教派或教法：大乘。小乘。上乘。下乘。
5. 姓。
[ shèng ]
1. 古代称兵车，四马一车为一乘：乘舆。千乘之国。
2. 古代称四为乘：乘矢。乘壶。“以乘韦先牛十二犒师”。
3. 中国春秋时晋国的史书称“乘”，后通称一般的史书：史乘。野乘。