lǐ zhōng
lǐ kuí
lǐ yáo
lǐ tān
lǐ yī
lǐ cáng
lǐ mò
lǐ tou
lǐ jiān
lǐ fù
lǐ yáo
lǐ qǔ
lǐ quān
lǐ hòu
lǐ yǐn
lǐ bian
lǐ ér
lǐ dài
lǐ lì
lǐ hòu
lǐ wū
lǐ lā
lǐ jiù
lǐ qí
lǐ zhèng
lǐ biǎo
lǐ xǔ
lǐ yàn
lǐ yàn
lǐ hóng
lǐ dì
lǐ sī
lǐ xíng
lǐ cháng
lǐ lín
lǐ gé
lǐ shǒu
lǐ chá
lǐ zi
lǐ yè
lǐ hàn
lǐ lǎo
lǐ lòng
lǐ bù
lǐ miàn
lǐ bā
lǐ céng
lǐ liè
lǐ dǎng
lǐ bǎo
lǐ pái
lǐ jiān
lǐ chéng
lǐ yàn
lǐ tuò
lǐ chéng
lǐ xián
lǐ luò
lǐ xiàng
lǐ hú
lǐ jiǎ
lǐ dǎng
lǐ xiāng
lǐ shì
lǐ fū
lǐ qū
lǐ guǒ
lǐ lǘ
lǐ shì
lǐ shǒu
lǐ yì
lǐ qī
lǐ duān
lǐ xuǎn
lǐ chán
lǐ ěr
lǐ yán
lǐ xiàng
lǐ jū
lǐ yù
lǐ ji
lǐ yán
lǐ shān
lǐ rú
lǐ hǎi
lǐ rén
lǐ gé
lǐ wài
lǐ kù
lǐ jūn
lǐ guān
lǐ shú
bā chéng
zhuǎn chéng
pí chéng
yě shèng
fā chéng
bào chéng
kōng chéng
péi chéng
jǐng chéng
yú chéng
shàng chéng
chāo chéng
yì chéng
jiè chéng
fó chéng
jì chéng
cì chéng
tuō chéng
jùn chéng
pú chéng
bài chéng
nú chéng
yǎng chéng
tuō chéng
chán chéng
guì chéng
guó chéng
yī chéng
jiè chéng
xiāng chéng
chē chéng
fù chéng
jià chéng
cān shèng
mǎ chéng
jiǎo chéng
qiān shèng
xiǎo chéng
piān chéng
shuài chéng
chuán chéng
bié chéng
zī chéng
yù chéng
zhōng chéng
huàn chéng
bǐ shèng
dān chéng
yù chéng
qiū chéng
bèi chéng
zhēn chéng
jùn chéng
xuān chéng
fù chéng
zhōng chéng
bài shèng
píng chéng
nèi chéng
jùn chéng
fén chéng
jiā chéng
èr chéng
lǐ chéng
sì chéng
chí chéng
zhì chéng
cǎi chéng
hòu chéng
wàn shèng
sān shèng
zuǒ chéng
sōu chéng
zì chéng
sì chéng
zú shèng
dà chéng
dā chéng
yī shèng
jiā shèng
èr chéng
jiào chéng
zhào chéng
zhú chéng
fú chéng
bǎo chéng
sī chéng
qiáng chéng
qí chéng
xià chéng
gōng chéng
cān chéng
kě chéng
chuán chéng
yǐ chéng
jǐng chéng
tiān chéng
bāo chéng
wǔ chéng
wǔ chéng
shǐ shèng
pí chéng
bǎi shèng
niǎn chéng
chū chéng
jiān chéng
⒈ 乡镇志；地方志。
引沉昌直《＜柳溪竹枝词＞序》：“而即此乡里軼闻，小小点缀，以备里乘之搜採，且亦不可得。”
1.（～儿）衣服、被褥等东西不露在外面的那一层；纺织品的反面：被～儿。衣服～儿。这面是～儿，那面是面儿。
2.方位词。里边（跟“外”相对）：～屋。～圈。往～走。
3.街坊：邻～。～弄。
4.家乡：故～。乡～。
5.古代五家为邻，五邻为里。
6.姓。
7.长度单位，1市里等于150丈，合500米。
乘读音：chéng,shèng[ chéng ]
1. 骑，坐：乘马。乘车。乘客。乘警。
2. 趁着，就着：乘便。乘机（趁着机会）。乘势。乘兴（xìng）。因利乘便。
3. 算术中指一个数使另一个数变成若干倍：乘法。乘幂（mì）。乘数。
4. 佛教的教派或教法：大乘。小乘。上乘。下乘。
5. 姓。
[ shèng ]
1. 古代称兵车，四马一车为一乘：乘舆。千乘之国。
2. 古代称四为乘：乘矢。乘壶。“以乘韦先牛十二犒师”。
3. 中国春秋时晋国的史书称“乘”，后通称一般的史书：史乘。野乘。