shèng tiáo
shèng fù
shèng wáng
shèng zhǐ
shèng mén
shèng jiè
shèng miào
shèng guī
shèng shàng
shèng jié
shèng shuǐ
shèng zhé
shèng mǐ
shèng huì
shèng mó
shèng gōng
shèng cháo
shèng mù
shèng dēng
shèng huì
shèng sēng
shèng chén
shèng lín
shèng guǒ
shèng mǔ
shèng guǐ
shèng zé
shèng nǚ
shèng ēn
shèng cè
shèng zhǔ
shèng zhī
shèng xiāng
shèng jiào
shèng jǔ
shèng huáng
shèng dì
shèng shòu
shèng chéng
shèng tāi
shèng sī
shèng zhé
shèng hú
shèng huì
shèng dào
shèng lǜ
shèng duàn
shèng juàn
shèng yǔ
shèng xùn
shèng jié
shèng móu
shèng jiǎo
shèng jiàn
shèng zhě
shèng chén
shèng ní
shèng bēi
shèng hǎi
shèng xián
shèng dài
shèng líng
shèng xūn
shèng zhèng
shèng fǎ
shèng liáng
shèng zī
shèng lù
shèng xǐ
shèng huī
shèng pái
shèng shāng
shèng niǎo
shèng quán
shèng lì
shèng xīn
shèng shén
shèng yào
shèng huǒ
shèng rén
shèng dù
shèng guó
shèng jìng
shèng tōng
shèng chán
shèng cōng
shèng xiāng
shèng lǎn
shèng rú
shèng fàn
shèng gōng
shèng zǐ
shèng yàn
shèng dì
shèng huái
shèng dé
shèng lìng
shèng chén
shèng yóu
shèng kù
shèng ruì
shèng lùn
shèng jiào
shèng kǎo
shèng diǎn
shèng shǒu
shèng xiàng
shèng jī
shèng jué
shèng cān
shèng dàn
shèng jūn
shèng shì
shèng dì
shèng diàn
shèng gū
shèng míng
shèng lüè
shèng dé
shèng suǐ
shèng lüè
shèng dàn
shèng qù
shèng zhì
shèng cái
shèng hòu
⒈ 牛肠胃中已化之草。
引唐刘恂《岭表录异》卷上：“容南土风，好食水牛肉，言其脃美。或炰或炙，尽此一牛。既饱，即以盐酪薑桂，调齏而啜之。齏是牛肠胃中已化草，名曰‘圣齏’，腹遂不胀。”
圣shèng(1)（形）最崇高的：神～。(2)（形）称学知识或技能有极高成就的：诗～。(3)（名）指圣人：～贤。(4)（名）封建社会尊称帝王：～旨。
齑读音：jī齑jī(1)（名）捣碎的姜、蒜、韭菜等。(2)（形）细碎：～粉。