shèng xǐ
shèng dì
shèng zhèng
shèng dào
shèng zī
shèng mǔ
shèng sī
shèng jìng
shèng chán
shèng ruì
shèng zhī
shèng zhé
shèng dé
shèng lüè
shèng pái
shèng lǎn
shèng ēn
shèng chén
shèng gōng
shèng niǎo
shèng xùn
shèng dé
shèng jūn
shèng hòu
shèng mén
shèng ní
shèng zhì
shèng jiào
shèng mǐ
shèng jué
shèng mó
shèng lǜ
shèng shuǐ
shèng kǎo
shèng guī
shèng shǒu
shèng jiào
shèng huī
shèng bēi
shèng miào
shèng lù
shèng líng
shèng dēng
shèng huì
shèng cái
shèng quán
shèng zhǐ
shèng lì
shèng hǎi
shèng lùn
shèng cōng
shèng cān
shèng cè
shèng diàn
shèng xiāng
shèng dì
shèng diǎn
shèng chén
shèng huáng
shèng jiàn
shèng zǐ
shèng dàn
shèng dàn
shèng huái
shèng huì
shèng fù
shèng tōng
shèng chén
shèng yàn
shèng zhǔ
shèng móu
shèng lìng
shèng tiáo
shèng lüè
shèng guǒ
shèng fàn
shèng cháo
shèng xīn
shèng nǚ
shèng xiāng
shèng xiàng
shèng zé
shèng guǐ
shèng qù
shèng dài
shèng rén
shèng shàng
shèng shāng
shèng fǎ
shèng xūn
shèng huì
shèng huǒ
shèng duàn
shèng yǔ
shèng yào
shèng zhé
shèng xián
shèng jī
shèng chéng
shèng juàn
shèng dì
shèng gū
shèng jiǎo
shèng yóu
shèng guó
shèng wáng
shèng liáng
shèng zhě
shèng míng
shèng jǔ
shèng shén
shèng hú
shèng shòu
shèng dù
shèng sēng
shèng suǐ
shèng lín
shèng jié
shèng rú
shèng jiè
shèng shì
shèng mù
shèng jié
shèng kù
shèng gōng
shèng tāi
⒈ 表示吉兆的卦。笤，一种卜具。
引明冯梦龙《智囊补·察智·僧寺求子》：“凡妇女祈嗣，须年壮无疾者，先期斋戒，得圣笤，方许止宿。”
清龚炜《巢林笔谈》卷五：“又有以米价问笤於邑神者，自二两以至三两，连得圣笤。”
圣shèng(1)（形）最崇高的：神～。(2)（形）称学知识或技能有极高成就的：诗～。(3)（名）指圣人：～贤。(4)（名）封建社会尊称帝王：～旨。
笤读音：tiáo笤tiáo（名）草本植物；茎细长；花紫色。