shèng gōng
shèng jiào
shèng sēng
shèng dù
shèng jiàn
shèng qù
shèng lùn
shèng cè
shèng cái
shèng móu
shèng lüè
shèng shàng
shèng huái
shèng suǐ
shèng xián
shèng sī
shèng ní
shèng guǐ
shèng tāi
shèng hòu
shèng wáng
shèng tiáo
shèng huì
shèng jī
shèng jié
shèng zī
shèng jìng
shèng zhèng
shèng huì
shèng xiàng
shèng dì
shèng diàn
shèng tōng
shèng cháo
shèng lì
shèng yǔ
shèng bēi
shèng guī
shèng duàn
shèng pái
shèng guǒ
shèng gōng
shèng lǎn
shèng zhé
shèng shǒu
shèng cōng
shèng xǐ
shèng gū
shèng lüè
shèng cān
shèng xùn
shèng juàn
shèng jié
shèng hú
shèng kù
shèng lìng
shèng nǚ
shèng zhě
shèng dé
shèng yàn
shèng jiǎo
shèng shì
shèng shāng
shèng dàn
shèng niǎo
shèng ēn
shèng fǎ
shèng chén
shèng huī
shèng quán
shèng dài
shèng zhì
shèng dàn
shèng jūn
shèng huì
shèng shén
shèng chéng
shèng jué
shèng shuǐ
shèng rú
shèng dé
shèng xiāng
shèng dēng
shèng jiào
shèng guó
shèng shòu
shèng yào
shèng yóu
shèng hǎi
shèng dì
shèng lǜ
shèng zhé
shèng dì
shèng zhǐ
shèng míng
shèng xīn
shèng mǐ
shèng zé
shèng fù
shèng diǎn
shèng miào
shèng zǐ
shèng mù
shèng chán
shèng fàn
shèng xiāng
shèng mén
shèng chén
shèng mó
shèng dào
shèng zhī
shèng jǔ
shèng zhǔ
shèng kǎo
shèng lín
shèng jiè
shèng xūn
shèng líng
shèng rén
shèng huǒ
shèng lù
shèng chén
shèng huáng
shèng ruì
shèng liáng
shèng mǔ
jiàn jiè
wǔ jiè
jìn jiè
qiǎn jiè
quàn jiè
chuí jiè
jiào jiè
jiā jiè
shēn jiè
jǐng jiè
shèng jiè
guī jiè
gào jiè
jìng jiè
pián jiè
bèi jiè
míng jiè
zì jiè
jiàn jiè
tiān jiè
zhì jiè
gào jiè
shí jiè
jiān jiè
fěng jiè
chì jiè
chì jiè
jiǒng jiè
chéng jiè
zhēn jiè
yí jiè
xùn jiè
⒈ 圣人或帝王的诫谕。亦指上帝的警诫。
引中国近代史资料丛刊《太平天囯·洪秀全来历》：“勿信邪魔遵圣诫，惟崇上帝力心田。”
中国近代史资料丛刊《太平天囯·洪秀全来历》：“遵圣诫，拜真神，撒手时天堂易上。”
圣shèng(1)（形）最崇高的：神～。(2)（形）称学知识或技能有极高成就的：诗～。(3)（名）指圣人：～贤。(4)（名）封建社会尊称帝王：～旨。
诫读音：jiè诫jiè（动）警告；劝告：告～｜规～。