shèng lüè
shèng lìng
shèng huì
shèng sēng
shèng zǐ
shèng mù
shèng jiào
shèng zhǐ
shèng zhì
shèng xīn
shèng cè
shèng zhé
shèng zhě
shèng shén
shèng mǔ
shèng huǒ
shèng cōng
shèng bēi
shèng xùn
shèng pái
shèng lù
shèng dēng
shèng lǎn
shèng chén
shèng móu
shèng cān
shèng fù
shèng xǐ
shèng shǒu
shèng nǚ
shèng xūn
shèng zhé
shèng kǎo
shèng líng
shèng dài
shèng huì
shèng shòu
shèng jiǎo
shèng juàn
shèng shuǐ
shèng mén
shèng tiáo
shèng dàn
shèng dì
shèng huáng
shèng zhèng
shèng huái
shèng míng
shèng lǜ
shèng zé
shèng yóu
shèng lüè
shèng wáng
shèng tāi
shèng mǐ
shèng hǎi
shèng xiāng
shèng gū
shèng guó
shèng chéng
shèng dé
shèng ní
shèng miào
shèng jiào
shèng dù
shèng jié
shèng jìng
shèng rén
shèng guī
shèng huì
shèng chén
shèng quán
shèng liáng
shèng xián
shèng jī
shèng shāng
shèng zī
shèng dì
shèng hòu
shèng diàn
shèng shì
shèng kù
shèng diǎn
shèng jūn
shèng zhǔ
shèng chén
shèng rú
shèng fǎ
shèng yǔ
shèng jiàn
shèng cháo
shèng fàn
shèng xiāng
shèng sī
shèng xiàng
shèng jiè
shèng lín
shèng dì
shèng hú
shèng yàn
shèng yào
shèng zhī
shèng huī
shèng duàn
shèng lì
shèng jué
shèng chán
shèng jié
shèng gōng
shèng dé
shèng shàng
shèng tōng
shèng niǎo
shèng mó
shèng ruì
shèng jǔ
shèng gōng
shèng cái
shèng guǒ
shèng dào
shèng dàn
shèng lùn
shèng guǐ
shèng suǐ
shèng ēn
shèng qù
pǔ rú
lǔ rú
yuān rú
hòu rú
pín rú
qǔ rú
zhū rú
shì rú
hóng rú
chún rú
míng rú
chún rú
zōu rú
lóu rú
mào rú
luó rú
qiǎn rú
suān rú
dào rú
jiù rú
sú rú
dà rú
sù rú
hóng rú
yǎ rú
shèng rú
dào rú
hóng rú
zhū rú
qú rú
wài rú
hán rú
yú rú
wěi rú
bā rú
sù rú
sān rú
bà rú
bǐ rú
hóng rú
lǎo rú
yōng rú
jù rú
kēng rú
quǎn rú
pì rú
kù rú
mào rú
shuò rú
shēng rú
shī rú
lǐ rú
lǐ rú
kuí rú
jùn rú
yīng rú
xióng rú
pì rú
wěn rú
jiàn rú
sòng rú
guī rú
fǔ rú
qú rú
lòu rú
wén rú
kēng rú
yú rú
shù rú
jù rú
mào rú
jiān rú
⒈ 慕圣人之道，有儒者之德。
引《史记·扁鹊仓公列传》：“意好数，公必谨遇之，其人圣儒。”
司马贞索隐：“言意儒德，慕圣人之道，故云圣儒也。”
圣shèng(1)（形）最崇高的：神～。(2)（形）称学知识或技能有极高成就的：诗～。(3)（名）指圣人：～贤。(4)（名）封建社会尊称帝王：～旨。
儒读音：rú儒rú(1)（名）春秋时以孔子为代表的学派：～术｜～生。(2)（名）旧时指读书人：～医｜老～。