shèng shén
shèng cè
shèng ruì
shèng shàng
shèng fù
shèng xīn
shèng mǔ
shèng dé
shèng kǎo
shèng ní
shèng jiào
shèng huáng
shèng dàn
shèng liáng
shèng mù
shèng huái
shèng xǐ
shèng xūn
shèng dàn
shèng rú
shèng huǒ
shèng dài
shèng shì
shèng ēn
shèng sēng
shèng zī
shèng jié
shèng zhǔ
shèng kù
shèng juàn
shèng lì
shèng yóu
shèng diàn
shèng chán
shèng jūn
shèng huì
shèng jiào
shèng lǜ
shèng yǔ
shèng zhī
shèng shāng
shèng gōng
shèng huì
shèng huī
shèng líng
shèng zhé
shèng zhé
shèng xiāng
shèng zhèng
shèng guó
shèng xùn
shèng xiāng
shèng niǎo
shèng hǎi
shèng guī
shèng guǐ
shèng rén
shèng qù
shèng mó
shèng gū
shèng zǐ
shèng sī
shèng shòu
shèng shǒu
shèng jiǎo
shèng chén
shèng jué
shèng zhě
shèng fàn
shèng shuǐ
shèng cháo
shèng dì
shèng lín
shèng duàn
shèng jiàn
shèng pái
shèng guǒ
shèng yàn
shèng miào
shèng dì
shèng bēi
shèng hòu
shèng míng
shèng suǐ
shèng dēng
shèng gōng
shèng lüè
shèng cōng
shèng huì
shèng zhì
shèng cái
shèng hú
shèng nǚ
shèng chén
shèng mǐ
shèng quán
shèng lìng
shèng móu
shèng xiàng
shèng wáng
shèng zé
shèng mén
shèng zhǐ
shèng tōng
shèng dào
shèng lùn
shèng lù
shèng chéng
shèng jī
shèng dù
shèng jié
shèng lüè
shèng lǎn
shèng cān
shèng diǎn
shèng tiáo
shèng xián
shèng jiè
shèng dì
shèng jìng
shèng chén
shèng yào
shèng jǔ
shèng dé
shèng tāi
shèng fǎ
⒈ 指吉兆。珓，杯珓，占卜之具，多以蚌壳或形似蚌壳的竹木为之，共两片。占卜时，投空掷于地，视其俯仰，以定吉凶。
引宋洪迈《夷坚丙志·黄乌乔》：“黄再拜祷曰：‘积帛庙中，颇为无用，移此以惠人，神所乐也，而庸祝不解神意，尚復云云。大王果见赐，愿示以圣珓。’”
在神明前许愿或问事时，把二只杯珓掷出，若呈一正一反，则表示获神同意或将被赐吉祥的象征，称为「圣珓」。宋．洪迈《夷坚丙志．卷一四．黄乌乔》：「大王果见赐，愿示以圣珓。或得阴珓，则夫人垂怜，尤为上愿。」也作「圣杯」、「圣筊」。
圣shèng(1)（形）最崇高的：神～。(2)（形）称学知识或技能有极高成就的：诗～。(3)（名）指圣人：～贤。(4)（名）封建社会尊称帝王：～旨。
珓读音：jiào占卜用具，用蚌壳、竹片或木片制成。也叫杯珓。