cóng yōng
cóng yù
cóng jì
cóng cí
cóng fán
cóng mào
cóng cuò
cóng jù
cóng jù
cóng xiǎo
cóng zú
cóng mǎng
cóng guàn
cóng shè
cóng jīng
cóng bào
cóng lín
cóng tà
cóng tú
cóng jiān
cóng bēi
cóng zá
cóng tái
cóng jiàn
cóng xì
cóng lán
cóng kān
cóng kè
cóng yì
cóng mì
cóng máo
cóng wěi
cóng cóng
cóng rán
cóng còu
cóng shū
cóng huáng
cóng yǐ
cóng chén
cóng jí
cóng zhǒng
cóng tán
cóng jí
cóng wù
cóng huì
cóng cuǒ
cóng shēng
cóng shān
cóng zàng
cóng shǒu
cóng jù
cóng zhòng
cóng è
cóng fāng
cóng zǎn
cóng shī
cóng zhàn
cóng cù
cóng yuàn
cóng zhí
cóng yún
cóng qiǎo
cóng pián
cóng yù
cóng xiǎo
cóng shè
cóng suǒ
cóng bǎo
cóng dǎo
cóng miù
cóng huì
cóng rǒng
cóng mù
cóng cán
cóng báo
cóng wú
cóng kǎo
cóng zhì
cóng cuì
cóng bó
cóng tiē
cóng wèi
cóng páng
cóng yàn
cóng ruì
cóng zī
cóng fán
cóng huǒ
cóng róu
cóng xiāo
cóng cuì
cóng wěi
⒈ 密集，堆集。
引宋何薳《春渚纪闻·两刘娘子报应》：“至舆尸出阁门棺歛，初举尚食（尚食刘娘子 ）之衾，而其首已断，旋转於地，视之则羣蛆丛拥，而秽气不可近。”
丛cóng(1)（动）聚集：林木～生。(2)（名）泛指聚集在一起的人或东西：草～。(3)姓。
拥读音：yōng拥yōng(1)（动）抱：～抱｜～有。(2)（动）围着：簇～｜前呼后～。(3)（动）（人群）挤着走：～挤｜～塞｜蜂～｜一～而入。(4)（动）拥护：～戴｜～军优属｜～政爱民。