cóng jiàn
cóng mǎng
cóng jiān
cóng wèi
cóng cán
cóng yōng
cóng pián
cóng shǒu
cóng cuì
cóng miù
cóng huáng
cóng yàn
cóng mào
cóng jīng
cóng cù
cóng kè
cóng kān
cóng jì
cóng wěi
cóng huì
cóng tán
cóng bǎo
cóng páng
cóng rán
cóng cuǒ
cóng yù
cóng róu
cóng máo
cóng yún
cóng zhǒng
cóng qiǎo
cóng cí
cóng zhòng
cóng huì
cóng mù
cóng tiē
cóng cóng
cóng fán
cóng tà
cóng yǐ
cóng chén
cóng wěi
cóng yuàn
cóng ruì
cóng lín
cóng yù
cóng jù
cóng zú
cóng mì
cóng shān
cóng fāng
cóng wú
cóng zá
cóng shī
cóng shè
cóng zǎn
cóng cuò
cóng tú
cóng wù
cóng zhàn
cóng lán
cóng cuì
cóng fán
cóng tái
cóng jù
cóng shēng
cóng jí
cóng bào
cóng xì
cóng xiǎo
cóng jù
cóng xiǎo
cóng zhì
cóng kǎo
cóng huǒ
cóng shè
cóng zī
cóng shū
cóng è
cóng rǒng
cóng zàng
cóng guàn
cóng xiāo
cóng suǒ
cóng zhí
cóng bó
cóng còu
cóng bēi
cóng jí
cóng báo
cóng yì
cóng dǎo
guǐ tà
tuō tà
póu tà
hā tà
yōng tà
sà tà
cóng tà
péng tà
zá tà
chí tà
huí tà
cù tà
tān tà
chóu tà
chóu tà
dài tà
hé tà
lì tà
shān tà
tāo tà
chóng tà
pí ta
jī tà
yī dá
àn tà
xuān tà
sà tà
zǔn tà
wéi tà
dāo tà
rǒng tà
tuí tà
dá tà
fù tà
dūn tà
piāo tà
kōu tà
xuān tà
jiāo tà
yōng tà
céng tà
sà tà
zhūn tà
pián tà
fù tà
tuí tà
bào tà
àn tà
fēn tà
lán tà
bèn tà
yíng tà
⒈ 繁多，杂乱。
引唐柳宗元《唐故朝散大夫永州刺史崔公墓志》：“政令烦拏，贡举丛沓。”
明陆粲《庚巳编》卷九：“王令吏检看，乃启一橱，橱中文书丛沓。”
清蒲松龄《聊斋志异·李伯言》：“案上簿书丛沓。”
丛cóng(1)（动）聚集：林木～生。(2)（名）泛指聚集在一起的人或东西：草～。(3)姓。
沓读音：tà,dá[ tà ]1. 多，重复：沓沓（ａ．话多；ｂ．弛缓；ｃ．疾行）。杂沓。
2. 水翻腾沸涌：“漏流昔吞翕，沓浪竞奔注”。
3. 合：天与地沓。
4. 贪，黩：沓贪。沓吏。