yōng dé
yōng qíng
yōng lòu
yōng sú
yōng zuò
yōng kě
yōng jù
yōng miù
yōng qú
yōng jūn
yōng jù
yōng huí
yōng yī
yōng yīn
yōng hé
yōng lù
yōng cái
yōng bǐ
yōng gé
yōng wǔ
yōng héng
yōng fá
yōng lì
yōng pú
yōng ruò
yōng mò
yōng lìn
yōng báo
yōng àn
yōng fán
yōng qiǎn
yōng rú
yōng yōng
yōng miǎo
yōng jiǎo
yōng lín
yōng tà
yōng nuò
yōng bì
yōng shū
yōng zhòng
yōng chéng
yōng qiè
yōng jiàn
yōng guān
yōng rén
yōng cì
yōng juàn
yōng bǎo
yōng wéi
yōng tà
yōng nú
yōng dùn
yōng lǔ
yōng xūn
yōng cháng
yōng shì
yōng zhī
yōng wěi
yōng jìn
yōng wàng
yōng kè
yōng mín
yōng nú
yōng fǔ
yōng nuò
yōng mín
yōng cái
yōng qì
yōng gōng
yōng shǔ
yōng dài
yōng yú
zhū fán
chén fán
xià fán
dàn fán
sī fán
jǔ fán
yōng fán
shì fán
xiān fán
jǐn fán
yào fán
kè fán
zuì fán
yú fán
shì fán
jīng fán
fā fán
chāo fán
pín fán
bǎi fán
tuō fán
líng fán
nèi fán
lín fán
sī fán
wěi fán
píng fán
jù fán
bù fán
jǔ fán
dà fán
fēi fán
xiāo fán
⒈ 平凡。
引宋罗大经《鹤林玉露》卷四：“盖天地之气，腾降变易，不常其所，而物亦随之……或昔庸凡而今瑰异，或昔瑰异而今庸凡，要皆难以一定言。”
⒉ 指庸俗。
引鲁迅《坟·文化偏至论》：“更睹近世人生，每托平等之名，实乃愈趋於恶浊，庸凡凉薄，日益以深。”
庸yōng(1)（形）平凡；不高明：～才｜～医｜～凡｜附～｜昏～｜平～。(2)（形）（动）用（用于否定式）：无～细述｜无～讳言｜无～赘述。(3)（形）（助）疑问词；表示反问；岂：～有济乎｜～可弃乎？
凡读音：fán凡fán(1)（名）指人世间（宗教或迷信的说法）：天仙下～。(2)（副）平常：平～。(3)（副）凡是；所有：全书～十六卷。(4)（副）大概、要略：大～。(5)（名）我国民族音乐音阶上的一级；乐谱上用做记音符号；相当于简谱的“4”。