yōng gé
yōng lǔ
yōng guān
yōng gōng
yōng báo
yōng cì
yōng nú
yōng dài
yōng mín
yōng fǔ
yōng héng
yōng mín
yōng chéng
yōng bì
yōng cái
yōng huí
yōng jūn
yōng jù
yōng tà
yōng ruò
yōng qiè
yōng rén
yōng nuò
yōng qíng
yōng wěi
yōng bǐ
yōng mò
yōng lòu
yōng xūn
yōng zhī
yōng tà
yōng pú
yōng jiǎo
yōng qiǎn
yōng yī
yōng cháng
yōng nuò
yōng kě
yōng zhòng
yōng qú
yōng miǎo
yōng fá
yōng jìn
yōng fán
yōng lì
yōng hé
yōng yōng
yōng shǔ
yōng miù
yōng lù
yōng lìn
yōng nú
yōng zuò
yōng yú
yōng jiàn
yōng shì
yōng qì
yōng shū
yōng yīn
yōng wǔ
yōng juàn
yōng bǎo
yōng cái
yōng àn
yōng jù
yōng kè
yōng wéi
yōng dùn
yōng sú
yōng dé
yōng lín
yōng wàng
yōng rú
bào miù
xiāng miù
huán miù
pī miù
fán miù
chuǎn miù
bèi miù
tān miù
yí miù
bǐ miù
xū miù
yí miù
cuò miù
cóng miù
jiū miù
sān miù
bèi miù
fū miù
yōu miù
dà miù
chóu miù
yōng miù
chà miù
bǐ miù
tuō miù
wěi miù
huāng miù
mí miù
yí miù
shí miù
qiǎn miù
yǔ miù
shū miù
kuáng miù
là miù
bó miù
jìn miù
hūn miù
guāi miù
wán miù
bǐ miù
àn miù
chuǎn miù
pī miù
cū miù
cū miù
wù miù
⒈ 才识低下，行事荒谬。
引《续资治通鉴·宋钦宗靖康元年》：“李邦彦、白时中、张邦昌 ……之徒，庸繆不才，忌嫉贤能，动为身谋，不恤国计，所谓社稷之贼也。”
明宋濂《题宋名公与马鹤山诸帖》：“治效显著者为臧；贪刻庸繆者为否。”
清魏源《道光洋艘征抚记下》：“驻防副都统海龄，庸繆人也。”
庸yōng(1)（形）平凡；不高明：～才｜～医｜～凡｜附～｜昏～｜平～。(2)（形）（动）用（用于否定式）：无～细述｜无～讳言｜无～赘述。(3)（形）（助）疑问词；表示反问；岂：～有济乎｜～可弃乎？
缪读音：miù,móu,liáo,miào,mù[ miù ]1. 〔纰缪〕错误。
2. 〔缪巧〕计谋，机智，如“岂有他缪缪，阴阳不能贼？”
3. （繆）