yōng ruò
yōng qiǎn
yōng lù
yōng xūn
yōng yīn
yōng lì
yōng lìn
yōng qú
yōng lín
yōng gōng
yōng juàn
yōng lòu
yōng nú
yōng héng
yōng mín
yōng qì
yōng tà
yōng wǔ
yōng wěi
yōng hé
yōng lǔ
yōng fǔ
yōng jiàn
yōng jù
yōng àn
yōng zhòng
yōng shū
yōng cì
yōng pú
yōng sú
yōng báo
yōng tà
yōng kě
yōng miù
yōng gé
yōng qíng
yōng dùn
yōng mín
yōng yōng
yōng wéi
yōng yú
yōng bǐ
yōng bǎo
yōng nuò
yōng fá
yōng nú
yōng dài
yōng zuò
yōng chéng
yōng cái
yōng jù
yōng wàng
yōng zhī
yōng rén
yōng shǔ
yōng jiǎo
yōng cái
yōng mò
yōng nuò
yōng shì
yōng huí
yōng fán
yōng jìn
yōng dé
yōng rú
yōng bì
yōng guān
yōng yī
yōng jūn
yōng miǎo
yōng qiè
yōng cháng
yōng kè
fù wéi
pì wéi
màn wéi
dùn wéi
guāi wéi
bì huì
cháng wéi
bèi wéi
pān wéi
qiān wéi
gé wéi
yóu wéi
wú wéi
xíng wéi
shāng wéi
cí wéi
quē wéi
bū wéi
bó wéi
cuò wéi
pàn wéi
xiāng wéi
jù wéi
fèn wéi
wán wéi
kuí wéi
fàn wéi
kàng wéi
fēi wéi
zhèn wéi
yī wéi
chí wéi
kuí wéi
kuí wéi
bì wéi
yī wéi
cóng wéi
zhòng wéi
shéng wéi
gù wéi
wǔ wéi
jiān wéi
jiǔ wéi
yōng wéi
jiàn wéi
bù wéi
pì wéi
chà wéi
duō wéi
cháng wéi
lí wéi
wú wéi
nì wéi
xīn wéi
jù wéi
⒈ 用意邪僻。
引《书·尧典》：“帝曰：‘畴咨，若予采？’ 驩兜曰：‘都！ 共工方鳩僝功。’帝曰：‘吁！静言庸违，象恭滔天。’”
按，《史记·五帝本纪》作：“尧又曰：‘谁可者？’ 讙兜曰：‘ 共工旁聚布功，可用。’ 尧曰：‘ 共工善言，其用僻，似恭漫天，不可。’”
张守节正义：“共工善为言语，用意邪僻也。”
唐元稹《论教本书》：“回佞庸违之説固吾之所积惧也。謟之者有以辨焉。”
庸yōng(1)（形）平凡；不高明：～才｜～医｜～凡｜附～｜昏～｜平～。(2)（形）（动）用（用于否定式）：无～细述｜无～讳言｜无～赘述。(3)（形）（助）疑问词；表示反问；岂：～有济乎｜～可弃乎？
违读音：wéi违wéi(1)（动）不遵照；不依从：～背｜阳奉阴～。(2)（动）离别：久～｜相～。