yáng měi
yáng bài
yáng cháng
yáng guāng
yáng xīn
yáng qín
yáng què
yáng qīng
yáng fēng
yáng fàn
yáng zhì
yáng jīng
yáng yuè
yáng qì
yáng jūn
yáng bān
yáng lì
yáng biāo
yáng huǒ
yáng bīng
yáng bō
yáng hé
yáng lì
yáng yáng
yáng jiào
yáng fú
yáng huā
yáng lì
yáng gǔ
yáng lù
yáng shī
yáng chéng
yáng xióng
yáng ruí
yáng liè
yáng líng
yáng bō
yáng chén
yáng biān
yáng bái
yáng gǔ
yáng héng
yáng zhāo
yáng bì
yáng méi
yáng lèi
yáng shā
yáng yuè
yáng dōu
yáng fú
yáng kōng
yáng yì
yáng chēng
yáng qǐ
yáng wén
yáng fān
yáng yì
yáng huī
yáng zhì
yáng jǐ
yáng yì
yáng shì
yáng rǎng
yáng mèi
yáng cháng
yáng qì
yáng mí
yáng biǎo
yáng shuǐ
yáng què
yáng míng
yáng yán
yáng fú
yáng shēng
yáng huō
yáng shēng
yáng huī
yáng yú
yáng mǎ
yáng jīn
yáng luò
yáng yīn
yáng jí
yáng fèi
yáng huī
yáng bò
yáng jí
yáng jīng
yáng huī
yáng shàn
yáng xǔ
yáng é
yáng xiāo
yáng é
yáng huī
yáng wēi
bǐng huī
jǐng huī
chūn huī
xián huī
xiáng huī
yìng huī
chū huī
chāng huī
bīng huī
shuāng huī
líng huī
qián huī
qīng huī
xī huī
guǐ huī
xiá huī
hóng huī
xiān huī
liáo huī
qìng huī
chāo huī
míng huī
lián huī
shèng huī
qīng huī
róng huī
shí huī
xié huī
tù huī
huá huī
róng huī
fā huī
ēn huī
tǔ huī
dān huī
jiāo huī
chán huī
chéng huī
cú huī
é huī
shǎn huī
dé huī
cùn huī
zēng huī
guāng huī
jīng huī
chí huī
máng huī
xuě huī
hóng huī
tāo huī
yí huī
chún huī
shēng huī
èr huī
héng huī
liè huī
lún huī
huáng huī
jīn huī
yáng huī
zhēn huī
chuí huī
⒈ 亦作“扬暉”。发出光辉。
引《后汉书·党锢传·李膺》：“虹蜺扬煇，弃和取同。”
三国魏曹植《七启》：“符采照烂，流景扬煇。”
三国魏嵇康《兄秀才公穆入军赠诗》之十四：“萋萋緑林，奋荣扬暉。”
元柯丹邱《荆钗记·奸诘》：“黄堂佐政齐黎庶，肯将清似月扬辉，如渊彻底。”
郭沫若《星空·洪水时代》：“月儿在分外扬辉。”
扬(1)（动）高举；往上升：飘～｜～帆。(2)（动）往上撒：～场。(3)（形）传播出去：赞～｜～言。(4)（形）指容貌好看：其貌不～。扬yáng(1)（名）指江苏扬州。(2)（名）姓。
辉读音：huī辉huī(1)（名）闪耀的光彩：光～｜余～｜增～。(2)（动）照耀：交相～映｜金碧～煌。