dàng hán
fàn hán
xīn hán
zhōng hán
huāng hán
yǔ hán
dǎng hán
zhú hán
měng hán
dǎn hán
kǔ hán
qiào hán
gū hán
cháo hán
tāng hán
yíng hán
mào hán
hè hán
jiāo hán
suì hán
shòu hán
lóng hán
dì hán
shāng hán
wǎn hán
shuāng hán
qīng hán
kù hán
bīng hán
zhǐ hán
bì hán
néng hán
dú hán
shèng hán
qí hán
jiě hán
shǔ hán
shěn hán
chōng hán
xīn hán
jī hán
shāng hán
suān hán
chì hán
xuān hán
nài hán
níng hán
zhèn hán
sī hán
pì hán
xū hán
fēng hán
qū hán
dà hán
yù hán
nuè hán
yán hán
nèn hán
wǎn hán
líng hán
nèi hán
cán hán
sàn hán
xù hán
zhān hán
dōng hán
yīn hán
qīng hán
chěng hán
nuǎn hán
jī hán
ào hán
liè hán
chù hán
bāo hán
lù hán
pō hán
qiú hán
pín hán
qí hán
xiǎo hán
chū hán
qiú hán
jiāo hán
chǐ hán
gāo hán
guǎng hán
wù hán
qī hán
hù hán
jiā hán
chūn hán
fēng hán
bó hán
yú hán
jí hán
yàn hán
wéi hán
chōng hán
niàng hán
nuǎn hán
pò hán
kū hán
lǐn hán
qǐ hán
jiā hán
dòng hán
wēn hán
jù hán
fáng hán
nuǎn hán
dān hán
wēi hán
jiè hán
cè hán
⒈ 疟病。
引《周礼·天官·疾医》：“秋时有疟寒疾。”
孙诒让正义：“谓秋气不和，民感其气，则为疟而发於寒也。”
明宋濂《送戴原礼还浦阳序》：“视万民四时之病，春之痟首，夏之痒疥，秋之疟寒，冬之嗽欬。”
1. 〔疟疾〕一种按时发冷发烧的急性传染病，病原体是疟原虫，由疟蚊传染到人体血液里
2. （瘧）（“疾”读轻声）。
[ yào ]1. 〔疟子〕“疟（nüè）疾”的通称，如“发疟疟”（亦作“打摆子”）。
寒读音：hán寒hán(1)（形）冷（跟‘暑’相对）：～冬｜～风｜天～地冻｜受了一点～。(2)（形）害怕；畏惧：心～｜胆～。(3)（形）穷困：贫～｜～素（旧时形容穷苦的读书人家）。