rén shēng
rén zhì
rén yì
rén jīn
rén zé
rén xīn
rén niǎo
rén ruò
rén xiào
rén xìng
rén xiōng
rén mín
rén míng
rén xìn
rén gū
rén tì
rén xù
rén shòu
rén cān
rén bǐ
rén dé
rén pín
rén yì
rén fēng
rén yǔ
rén cǎo
rén huà
rén lǐ
rén yì
rén ràng
rén rén
rén zǐ
rén yòu
rén dào
rén ài
rén shàn
rén dǔ
rén xíng
rén huì
rén zhèng
rén hòu
rén ruì
rén huáng
rén cí
rén yù
rén yán
rén dān
rén jūn
rén qià
rén shù
rén zhě
rén shèng
rén bīn
rén jìng
rén xián
rén cè
rén jǐn
rén hé
rén shì
rén guǒ
rén qiáng
rén ài
rén rén
rén yì
rén shì
rén dǒng
rén róu
rén shòu
rén cè
rén pǔ
rén wū
rén huì
rén qī
⒈ 仁爱悌敬。悌，敬重兄长。
引《后汉书·刘赵淳于等传赞》：“淳于仁悌，‘巨孝’以名。”
《新唐书·赵隐传》：“性仁悌，不敢以贵权自处。”
1. 一种道德范畴，指人与人相互友爱、互助、同情等：仁义（ａ．仁爱与正义；ｂ．通情达理，性格温顺，能为别人着想）。仁爱。仁政。仁人志士（仁爱有节操的人）。仁义礼智（儒家的伦理思想）。仁至义尽。一视同仁（同样看待，不分厚薄）。
2. 果核的最内部分或其他硬壳中可以吃的部分：核桃仁儿。
3. 姓。
悌读音：tì悌tì（动）〈书〉指弟弟敬爱哥哥。