rén dǒng
rén huì
rén zhèng
rén yì
rén míng
rén cǎo
rén guǒ
rén xìng
rén zhě
rén xián
rén dǔ
rén cān
rén shèng
rén ruì
rén shì
rén fēng
rén bīn
rén jìng
rén xiōng
rén jīn
rén shòu
rén jūn
rén yǔ
rén ruò
rén lǐ
rén xiào
rén cè
rén mín
rén ài
rén hé
rén tì
rén shù
rén hòu
rén yù
rén róu
rén xíng
rén qiáng
rén bǐ
rén huáng
rén dān
rén yán
rén yì
rén qià
rén shàn
rén gū
rén ài
rén yì
rén xìn
rén shòu
rén shēng
rén cí
rén dào
rén zé
rén pǔ
rén cè
rén niǎo
rén qī
rén pín
rén yì
rén zǐ
rén wū
rén jǐn
rén yòu
rén xīn
rén shì
rén huà
rén rén
rén zhì
rén ràng
rén rén
rén dé
rén xù
rén huì
xuān ràng
kuì ràng
hù ràng
qū ràng
nì ràng
yǔn ràng
qiē ràng
yú ràng
gòu ràng
jiāo ràng
chōng ràng
qiáo ràng
qián ràng
láo ràng
xiǎo ràng
jiào ràng
jiāo ràng
bù ràng
xùn ràng
kěn ràng
yīn ràng
sān ràng
hē ràng
zhū ràng
bù ràng
rén ràng
wēi ràng
chén ràng
qū ràng
jiǎng ràng
kuān ràng
gù ràng
le ràng
xì ràng
cí ràng
lǐ ràng
xùn ràng
qiān ràng
chǐ ràng
mín ràng
jǐn ràng
gē ràng
cí ràng
zūn ràng
kè ràng
jìng ràng
yì ràng
qiào ràng
fèn ràng
shì ràng
yù ràng
tuì ràng
shàn ràng
liú ràng
qiàn ràng
lián ràng
gù ràng
gōng ràng
qiān ràng
jìn ràng
chū ràng
fàng ràng
jié ràng
sù ràng
zū ràng
jiù ràng
dé ràng
liǎng ràng
zǔ ràng
dǐ ràng
bēi ràng
yuàn ràng
duǒ ràng
jǐn ràng
shàn ràng
rěn ràng
yī ràng
qiǎn ràng
zhuǎn ràng
huī ràng
shǔ ràng
zhì ràng
huì ràng
tuī ràng
xiāng ràng
bì ràng
chéng ràng
⒈ 仁爱谦让。
引《后汉书·儒林传·孙期》：“远人从其学者，皆执经垄畔以追之，里落化其仁让。”
清戴名世《恭纪睿赐慈教额序》：“当此之时，和气薰蒸，家崇仁让，而汪氏一门尤为首称，可谓盛矣。”
1. 一种道德范畴，指人与人相互友爱、互助、同情等：仁义（ａ．仁爱与正义；ｂ．通情达理，性格温顺，能为别人着想）。仁爱。仁政。仁人志士（仁爱有节操的人）。仁义礼智（儒家的伦理思想）。仁至义尽。一视同仁（同样看待，不分厚薄）。
2. 果核的最内部分或其他硬壳中可以吃的部分：核桃仁儿。
3. 姓。
让读音：ràng让ràng(1)（动）把方便或好处给别人：见困难就上；见荣誉就～。(2)（动）请别人接受招待：～茶｜把人家～进屋里。(3)（动）索取一定的代价；把财物的所有权转移给别人。(4)（动）表示指使、容许或听任：谁～你来的？｜～我仔细想｜～高山低头；叫河水让路。(5)（介）被；叫：行李～雨给淋了。