rén tì
rén xiōng
rén jǐn
rén yòu
rén shòu
rén jīn
rén ruò
rén huì
rén xián
rén shì
rén shù
rén yǔ
rén yì
rén xiào
rén bīn
rén cè
rén zhèng
rén shì
rén róu
rén huì
rén gū
rén jūn
rén hé
rén yù
rén bǐ
rén pín
rén jìng
rén ài
rén lǐ
rén dào
rén xù
rén dé
rén hòu
rén rén
rén wū
rén niǎo
rén cí
rén cǎo
rén yán
rén zhě
rén qiáng
rén huà
rén zǐ
rén xíng
rén shèng
rén shēng
rén ài
rén cè
rén qī
rén yì
rén rén
rén dǒng
rén xīn
rén zhì
rén míng
rén pǔ
rén shòu
rén xìng
rén dǔ
rén shàn
rén xìn
rén huáng
rén mín
rén ràng
rén zé
rén ruì
rén yì
rén cān
rén guǒ
rén dān
rén fēng
rén qià
rén yì
jìng zhì
bìng zhì
jí zhì
ruì zhì
guǎ zhì
biàn zhì
huì zhì
dú zhì
jué zhì
míng zhì
sī zhì
xián zhì
shén zhì
xiá zhì
qí zhì
shuō zhì
jiǎn zhì
qì zhì
tiān zhì
cōng zhì
yín zhì
piān zhì
quán zhì
jí zhì
yùn zhì
bù zhì
jùn zhì
zhōng zhì
xiǎo zhì
yuán zhī
dà zhì
gù zhì
qiǎn zhì
rén zhì
qǐ zhì
dòu zhì
yàn zhì
jī zhì
shì zhì
chěng zhì
fú zhì
cái zhì
ài zhì
zhǒng zhì
zhǐ zhì
shì zhì
jī zhì
jié zhì
dǎn zhì
guǐ zhì
fán zhì
mí zhì
bēi zhì
yú zhì
shàn zhì
yòng zhì
ruì zhì
zhāng zhì
yú zhì
yí zhì
yán zhì
wú zhì
míng zhì
shū zhì
zhāng zhì
jié zhì
gǔ zhì
fá zhì
líng zhì
kāi zhì
dá zhì
jì zhì
cái zhì
jīng zhì
mǐn zhì
biàn zhì
jí zhì
shèng zhì
móu zhì
⒈ 仁与智。参见“仁”。
引《孟子·公孙丑下》：“周公使管叔监殷，管叔以殷畔；知而使之，是不仁也，不知而使之，是不智也。仁智， 周公未之尽也，而况於王乎？”
⒉ 仁爱而多智。
引《韩非子·问田》：“故不惮乱主闇上之患祸，而必思以齐民萌之资利者，仁智之行也。”
北魏郦道元《水经注·济水》：“﹝徐偃王﹞长而仁智。”
1. 一种道德范畴，指人与人相互友爱、互助、同情等：仁义（ａ．仁爱与正义；ｂ．通情达理，性格温顺，能为别人着想）。仁爱。仁政。仁人志士（仁爱有节操的人）。仁义礼智（儒家的伦理思想）。仁至义尽。一视同仁（同样看待，不分厚薄）。
2. 果核的最内部分或其他硬壳中可以吃的部分：核桃仁儿。
3. 姓。
智读音：zhì智zhì(1)（形）有智慧；聪明：～者｜～取。(2)（名）智慧；见识：～略｜～能｜～巧｜～勇。(3)姓。