rén shòu
rén yì
rén tì
rén zé
rén zǐ
rén huì
rén dǒng
rén xiōng
rén lǐ
rén niǎo
rén cān
rén cǎo
rén zhě
rén huà
rén mín
rén yì
rén hé
rén shòu
rén wū
rén fēng
rén jīn
rén shēng
rén rén
rén ài
rén ruò
rén zhì
rén bǐ
rén yì
rén qià
rén shì
rén yù
rén yǔ
rén dǔ
rén ruì
rén hòu
rén shù
rén xiào
rén dào
rén róu
rén shàn
rén jìng
rén shèng
rén huáng
rén gū
rén yì
rén xìng
rén xù
rén ài
rén xīn
rén míng
rén pín
rén rén
rén cè
rén jūn
rén qī
rén huì
rén dé
rén ràng
rén shì
rén xìn
rén pǔ
rén dān
rén cí
rén xíng
rén guǒ
rén yòu
rén qiáng
rén yán
rén cè
rén zhèng
rén jǐn
rén xián
rén bīn
jiǔ huì
hù huì
tè huì
xiù huì
yīng huì
shū huì
huái huì
jǐng huì
cì huì
juàn huì
míng huì
píng huì
běn huì
bǎo huì
xián huì
cōng huì
xiǎo huì
ài huì
fēng huì
jiǎn huì
róu huì
shén huì
shī huì
jiā huì
bù huì
qìng huì
dá huì
dūn huì
bài huì
wén huì
cái huì
ēn huì
cí huì
rén huì
zhēn huì
xiá huì
sān huì
mǐn huì
qín huì
shí huì
jùn huì
fú huì
sī huì
zé huì
jī huì
zhì huì
tiān huì
qǔ huì
guāng huì
dé huì
chǒng huì
dān huì
fēn huì
yín huì
kuān huì
jù huì
yāo huì
piān huì
jǐn huì
jiàn huì
zǎo huì
xiǎo huì
zhòng huì
shí huì
zhōng huì
jiǎ huì
jiǎo huì
zhǒng huì
biàn huì
jì huì
zhì huì
yōu huì
yí huì
xián huì
yǐn huì
dèng huì
zhī huì
shū huì
gù huì
kāng huì
zhēn huì
yí huì
sǔn huì
hóng huì
qīng huì
wēn huì
shòu huì
jiā huì
kǒu huì
zéi huì
shì huì
zhōu huì
ruò huì
dūn huì
děng huì
chá huì
liǔ huì
liú huì
hé huì
jiā huì
jì huì
zǐ huì
shǎo huì
仁惠rénhuì
(1) 仁慈;仁厚
例孙讨虏聪敏仁惠，敬贤礼士，江表英豪，咸归附之。——宋·司马光《资治通鉴》英benevalent;kind;merciful⒈ 仁慈惠爱。
引《史记·律书》：“今陛下仁惠抚百姓。”
北齐颜之推《颜氏家训·归心》：“若能诚孝在心，仁惠为本， 须达、流水不必剃落鬚髮。”
宋陆游《老学庵笔记》卷八：“盖欲敦崇仁惠，蕃衍庶物，立政经邦，咸率斯道。”
⒉ 仁爱贤惠。
引许地山《枯杨生花》：“妻子也很仁惠，忙给她安排屋子，凡生活上一切的供养都为她预备了。”
仁爱恩德。
1. 一种道德范畴，指人与人相互友爱、互助、同情等：仁义（ａ．仁爱与正义；ｂ．通情达理，性格温顺，能为别人着想）。仁爱。仁政。仁人志士（仁爱有节操的人）。仁义礼智（儒家的伦理思想）。仁至义尽。一视同仁（同样看待，不分厚薄）。
2. 果核的最内部分或其他硬壳中可以吃的部分：核桃仁儿。
3. 姓。
惠读音：huì惠huì(1)（名）好处；恩惠：小恩小～｜施～于人｜受～于人。(2)（动）给人好处：互利互～｜平等互～。(3)（副）敬辞；用于对方对待自己的行动。～临｜～顾｜～存。(4)（Huì）姓。