yòu miáo
yòu tóng
yòu ér
yòu yuàn
yòu mèi
yòu jū
yòu ài
yòu bèi
yòu nián
yòu ér
yòu sè
yòu fù
yòu kē
yòu fēng
yòu zǎi
yòu rú
yòu nèn
yòu zhì
yòu yá
yòu miào
yòu chōng
yòu xué
yòu chǐ
yòu qián
yòu gū
yòu miǎo
yòu zhì
yòu jiào
yòu xiǎo
yòu zǐ
yòu méng
qí tóng
chōng tóng
ào tóng
jú tóng
méng tóng
gōng tóng
qīng tóng
cūn tóng
bā tóng
nòng tóng
zhì tóng
wén tóng
huáng tóng
mù tóng
shān tóng
dào tóng
ān tóng
zhòng tóng
jīn tóng
guàn tóng
jiā tóng
ér tóng
pú tóng
zhuān tóng
yín tóng
chéng tóng
wán tóng
gē tóng
nèi tóng
tiáo tóng
tóu tóng
zǐ tóng
ér tóng
yōu tóng
lǎo tóng
ái tóng
diān tóng
luán tóng
yòu tóng
tíng tóng
xíng tóng
yú tóng
bì tóng
hái tóng
xué tóng
bào tóng
mǎ tóng
bǎng tóng
qiáo tóng
nǚ tóng
rǎng tóng
lè tóng
jiǎo tóng
niú tóng
líng tóng
méi tóng
ā tóng
qí tóng
mén tóng
bào tóng
dān tóng
chèn tóng
péng tóng
zhōng tóng
míng tóng
rú tóng
huán tóng
mán tóng
xiāng tóng
jié tóng
mí tóng
zǐ tóng
kuáng tóng
gē tóng
qín tóng
yāo tóng
shēng tóng
gēng tóng
幼童yòutóng
(1)hAo86.幼儿
英runabout⒈ 小孩。
引汉蔡邕《与人书》：“邕薄祜，早丧二亲，年踰三十，髩髮二色，叔父亲之，犹若幼童。”
晋张翰《周小史》诗：“翩翩周生，婉孌幼童；年十有五，如日在东。”
《清文献通考·刑二》：“凡抢夺妇女、拐骗幼童，本犯从重治罪。”
幼小的孩童。
幼yòu(1)基本义：（形）幼小：（形）幼小(2)（形）（年纪）小；未长成：～虫｜～根｜～林｜～苗｜～师｜～体｜～芽｜～株。(3)（名）小孩儿：～儿园｜妇～｜扶老携～。
童读音：tóng童tóng(1)（名）儿童；小孩子：顽～｜幼～。(2)（形）指没结婚的：～男｜～女。(3)（名）（～儿）旧时指未成年的仆人。(4)秃：～山。(5)（名）奴仆。(6)（Tónɡ）姓。