zhōng tóng
ào tóng
qīng tóng
nǚ tóng
kuáng tóng
bā tóng
tiáo tóng
zǐ tóng
xíng tóng
wán tóng
gē tóng
dān tóng
nòng tóng
hái tóng
gē tóng
qí tóng
tíng tóng
méi tóng
pú tóng
ér tóng
xué tóng
qín tóng
lè tóng
huán tóng
bào tóng
yāo tóng
cūn tóng
gōng tóng
yōu tóng
líng tóng
méng tóng
mén tóng
shān tóng
ér tóng
huáng tóng
tóu tóng
rú tóng
jiǎo tóng
chōng tóng
jiā tóng
ān tóng
yú tóng
wén tóng
rǎng tóng
jīn tóng
zhòng tóng
guàn tóng
mù tóng
chèn tóng
zhuān tóng
lǎo tóng
yín tóng
bào tóng
niú tóng
dào tóng
ā tóng
chéng tóng
yòu tóng
luán tóng
jú tóng
gēng tóng
zhì tóng
nèi tóng
míng tóng
mí tóng
shēng tóng
mán tóng
bì tóng
mǎ tóng
qiáo tóng
bǎng tóng
xiāng tóng
qí tóng
ái tóng
jié tóng
zǐ tóng
péng tóng
diān tóng
⒈ 长黄癣的未成年人。
引明汤显祖《牡丹亭·回生》：“丑扮疙童，持锹上。”
1. 〔疙瘩〕ａ．皮肤上突起或肌肉上结成的病块，如“头上起了个疙疙”；ｂ．小球形或块状的东西，如“芥菜疙疙”；ｃ．不易解决的问题，如“思想疙疙”；ｄ．不通畅或不爽利，如“这篇作文中的语句很疙疙”；ｅ．量词，如“一疙疙糕”；ｆ．麻烦，别扭。均亦作“疙疸”（“瘩”、“疸”均读轻声）。
童读音：tóng童tóng(1)（名）儿童；小孩子：顽～｜幼～。(2)（形）指没结婚的：～男｜～女。(3)（名）（～儿）旧时指未成年的仆人。(4)秃：～山。(5)（名）奴仆。(6)（Tónɡ）姓。