méng sǒu
méng ái
méng shān
méng zhào
méng yī
méng shú
méng zhì
méng fàn
méng fù
méng lóng
mēng piàn
méng xiū
méng mào
méng nàn
méng tián
méng gòu
méng lóng
méng méng
měng zú
méng hòu
méng miàn
méng dùn
méng miǎo
méng mí
méng xué
méng qì
méng zhèng
méng méng
méng mèi
méng zhì
méng jīn
méng yǒng
méng hàn
méng zhí
méng yī
méng yǔ
méng yào
méng bì
méng guì
méng qī
méng dùn
méng méi
méng sǒu
méng sì
mēng shì
méng gū
méng méng
mēng sōng
méng bǐ
méng yì
méng huì
méng xū
méng ēn
méng jiū
méng miè
méng zé
méng fū
méng chōng
méng lòu
méng luò
méng huà
méng gǔ
méng lóng
méng guǎn
méng lì
méng lóng
méng chōng
méng hǒng
méng fá
méng ān
méng lóng
méng mò
méng téng
mēng rán
méng mào
méng hòng
méng yú
méng zá
méng hóng
méng qiú
méng bèi
méng bǎo
měng gǔ
méng zǐ
méng chén
méng tóng
méng qī
méng róng
méng yǎng
méng hùn
méng lún
méng mù
méng qì
méng shí
méng shī
méng gōng
méng yòu
méng mò
méng yǎn
méng tóng
méng miè
méng mào
méng bì
měng dǒng
méng jī
méng pí
méng gài
méng xìng
méng shòu
měng hàn
méng yuān
méng zòu
méng sòng
méng zhuāng
méng guì
méng mèi
méng suō
méng kuò
méng shì
méng lóng
méng gǔ
méng mì
méng róng
qí tóng
péng tóng
zǐ tóng
gōng tóng
lè tóng
mǎ tóng
gē tóng
guàn tóng
luán tóng
kuáng tóng
bào tóng
chōng tóng
huán tóng
míng tóng
gē tóng
méng tóng
ā tóng
qín tóng
bì tóng
jiǎo tóng
xiāng tóng
huáng tóng
yāo tóng
líng tóng
tiáo tóng
jiā tóng
zǐ tóng
shēng tóng
rú tóng
mén tóng
bǎng tóng
mán tóng
gēng tóng
hái tóng
zhì tóng
rǎng tóng
pú tóng
mí tóng
bā tóng
méi tóng
wén tóng
tóu tóng
dào tóng
xíng tóng
mù tóng
tíng tóng
dān tóng
yú tóng
bào tóng
xué tóng
ān tóng
niú tóng
wán tóng
shān tóng
ái tóng
zhuān tóng
qīng tóng
jú tóng
ér tóng
ào tóng
ér tóng
nǚ tóng
zhòng tóng
yín tóng
nèi tóng
chéng tóng
cūn tóng
yōu tóng
qiáo tóng
nòng tóng
diān tóng
chèn tóng
jié tóng
qí tóng
yòu tóng
jīn tóng
lǎo tóng
zhōng tóng
⒈ 知识未开的儿童。旧亦以指开始读书识字的儿童。
引唐彭晓《参同契明镜图诀诗》之一：“造化潜施跡莫穷，簇成真诀指蒙童。”
明田艺蘅《留青日札·雁足系帛书》：“而坊本俗刻，蒙童所习，又多讹字。”
清郑燮《道情》之五：“倒不如，蓬门僻巷，教几个，小小蒙童。”
知识未开的儿童。
1. 没有知识，愚昧：启蒙。发蒙。蒙昧。
2. 遮盖起来：蒙罩。蒙子。蒙蔽。
3. 受：承蒙。蒙难。蒙尘。蒙垢。
4. 形容雨点细小：蒙蒙细雨。
5. 姓。
6. 同“艨”。
童读音：tóng童tóng(1)（名）儿童；小孩子：顽～｜幼～。(2)（形）指没结婚的：～男｜～女。(3)（名）（～儿）旧时指未成年的仆人。(4)秃：～山。(5)（名）奴仆。(6)（Tónɡ）姓。