fàn nán
fàn zhèng
fàn wēi
fàn tǔ
fàn nù
fàn lì
fàn xīn
fàn chù
fàn lì
fàn zuì
fàn shǒu
fàn fēn
fàn zhāi
fàn shǎ
fàn dǎo
fàn dòu
fàn mǎo
fàn shì
fàn shāng
fàn wǔ
fàn lǜ
fàn lěi
fàn jiān
fàn wēi
fàn guī
fàn jiē
fàn yóu
fàn chóu
fàn kùn
fàn liè
fàn mén
fàn àn
fàn bì
fàn qū
fàn rén
fàn kē
fàn fá
fàn huì
fàn nán
fàn lín
fàn bá
fàn tóu
fàn zhèng
fàn fǎ
fàn jiàn
fàn xiǎng
fàn sāi
fàn bìng
fàn jì
fàn huàn
fàn jìng
fàn è
fàn mào
fàn hún
fàn yè
fàn yán
fàn wǔ
fàn guǎ
fàn mìng
fàn wěi
fàn diào
fàn jiè
fàn gàn
fàn shang
fàn chǐ
fàn jiē
fàn jiàng
fàn nì
fàn yí
fàn duì
fàn sī
fàn hài
fàn zhuō
fàn shēng
fàn wéi
fàn xìn
fàn jiào
fàn lì
fàn fēng
fàn shùn
fàn jiè
fàn guān
fàn luàn
fàn què
fàn kè
fàn wéi
fàn biān
fàn jiān
fàn kuáng
fàn yì
fàn guī
fàn bào
fàn shé
fàn chuáng
fàn suì
fàn chù
fàn zāng
fàn zhòng
fàn kēi
fàn shǔ
fàn sè
fàn juàn
fàn zuǐ
fàn zhì
fàn jiàn
fàn xiāo
fàn xián
fàn kòu
fàn xìng
fàn èr
fàn cuò
fàn liè
fàn jìn
fàn yán
fàn chù
fàn hán
⒈ 古代出行前祭路神的仪式。
引《周礼·夏官·大驭》：“掌驭玉路，以祀及犯軷，王自左驭，驭下祝，登，受轡，犯軷，遂驱之。”
郑玄注：“行山曰軷，犯之者封土为山象，以菩芻棘柏为神主，既祭之以车轢之而去，喻无险难也。”
《诗·大雅·烝民》“仲山甫出祖” 汉郑玄笺：“祖者，将行犯軷之祭也。”
陆德明释文：“犯軷，道祭也。”
犯fàn(1)（动）违反；抵触：～法。(2)（动）侵犯：击退来～敌人。(3)（动）发作、发生：～病。(4)（名）指犯罪的人：战～。
軷读音：bá古代祭路神称“軷”。祭后以车轮碾过祭牲，表示行道无艰险：“取羝以～。”