fàn chù
fàn yán
fàn mào
fàn huàn
fàn xìn
fàn shǔ
fàn qū
fàn jì
fàn shāng
fàn shǎ
fàn shì
fàn fēn
fàn jiào
fàn wěi
fàn zāng
fàn wēi
fàn sāi
fàn sè
fàn bìng
fàn rén
fàn hài
fàn wéi
fàn zhèng
fàn nì
fàn jiān
fàn zhuō
fàn yán
fàn jiàng
fàn huì
fàn chóu
fàn lì
fàn lín
fàn zuì
fàn guī
fàn kēi
fàn yè
fàn biān
fàn wǔ
fàn xìng
fàn tóu
fàn nán
fàn chuáng
fàn cuò
fàn bì
fàn nán
fàn lì
fàn àn
fàn diào
fàn zhì
fàn xīn
fàn dòu
fàn yóu
fàn gàn
fàn xián
fàn sī
fàn xiāo
fàn fá
fàn zhòng
fàn kē
fàn zuǐ
fàn luàn
fàn chù
fàn jiān
fàn jiàn
fàn zhèng
fàn suì
fàn duì
fàn è
fàn lěi
fàn jìng
fàn mìng
fàn fǎ
fàn mǎo
fàn shēng
fàn guān
fàn juàn
fàn èr
fàn què
fàn yì
fàn bào
fàn liè
fàn tǔ
fàn jiè
fàn guǎ
fàn hán
fàn chǐ
fàn mén
fàn yí
fàn fēng
fàn shang
fàn jiè
fàn kuáng
fàn chù
fàn liè
fàn lǜ
fàn kùn
fàn jìn
fàn shǒu
fàn jiē
fàn kòu
fàn guī
fàn shé
fàn kè
fàn jiàn
fàn wēi
fàn lì
fàn jiē
fàn dǎo
fàn xiǎng
fàn hún
fàn nù
fàn shùn
fàn wǔ
fàn bá
fàn zhāi
fàn wéi
yuè wēi
jiān wēi
qí wēi
chí wēi
pín wēi
huái wēi
diān wēi
chuí wēi
bīn wēi
qǐng wēi
jīng wēi
xiǎn wēi
ān wēi
kuāng wēi
gāo wēi
lǚ wēi
luàn wēi
luǎn wēi
qīng wēi
jiāo wēi
xiōng wēi
shǒu wēi
fú wēi
jì wēi
bìng wēi
qī wēi
sì wēi
zāi wēi
dǎo wēi
gū wēi
fàn wēi
zhān wēi
jiě wēi
xuán wēi
dān wēi
xíng wēi
jǐ wēi
lín wēi
jùn wēi
bī wēi
yuè wēi
hài wēi
dài wēi
jī wēi
qī wēi
diàn wēi
qiào wēi
qióng wēi
jí wēi
jiān wēi
不(.好工具)避危难。
⒈ 不避危难。
引《管子·法法》：“爵不尊禄不重者，不与图难犯危，以其道为未可以求之也。”
《吕氏春秋·本味》：“相得然后乐，不谋而亲，不约而信，相为殫智竭力，犯危行苦，志懽乐之。”
《北齐书·文襄帝纪》：“犯危履难，岂避风霜。”
犯fàn(1)（动）违反；抵触：～法。(2)（动）侵犯：击退来～敌人。(3)（动）发作、发生：～病。(4)（名）指犯罪的人：战～。
危读音：wēi危wēi(1)（形）本义：高。(2)（形）危险；不安全：～局｜安～。(3)（动）使处于危险境地；损害：～及｜～害。(4)（形）指人快要死：病～｜垂～。(5)（形）〈书〉高：～楼百尺。(6)（形）〈书〉端正：正襟～坐。(7)（名）二十八宿之一。(8)姓。