fàn guī
fàn duì
fàn kuáng
fàn shēng
fàn zāng
fàn lì
fàn kòu
fàn chù
fàn xiāo
fàn jiàn
fàn hài
fàn kùn
fàn fá
fàn jiè
fàn shùn
fàn fǎ
fàn è
fàn mìng
fàn nì
fàn mén
fàn bì
fàn liè
fàn lěi
fàn jiē
fàn shǎ
fàn yán
fàn dòu
fàn luàn
fàn hán
fàn shāng
fàn shì
fàn nán
fàn kēi
fàn kè
fàn guǎ
fàn lǜ
fàn dǎo
fàn chuáng
fàn jiè
fàn wěi
fàn jì
fàn fēng
fàn shǔ
fàn rén
fàn wéi
fàn lín
fàn kē
fàn huì
fàn wǔ
fàn nán
fàn shǒu
fàn jìng
fàn sāi
fàn nù
fàn wēi
fàn zhòng
fàn mào
fàn zuǐ
fàn jiào
fàn chù
fàn tóu
fàn suì
fàn guān
fàn tǔ
fàn lì
fàn cuò
fàn zhèng
fàn zhèng
fàn qū
fàn xīn
fàn chǐ
fàn juàn
fàn bìng
fàn wéi
fàn chóu
fàn hún
fàn xián
fàn mǎo
fàn xiǎng
fàn yì
fàn yí
fàn jìn
fàn chù
fàn zhì
fàn xìng
fàn bá
fàn wēi
fàn liè
fàn diào
fàn lì
fàn huàn
fàn àn
fàn què
fàn sī
fàn jiàn
fàn zhuō
fàn guī
fàn jiàng
fàn biān
fàn xìn
fàn zhāi
fàn jiān
fàn yè
fàn bào
fàn wǔ
fàn jiān
fàn fēn
fàn shé
fàn jiē
fàn zuì
fàn sè
fàn gàn
fàn èr
fàn yán
fàn yóu
fàn shang
jiè zhāi
xiāo zhāi
dǎ zhāi
pú zhāi
huà zhāi
liáo zhāi
zhì zhāi
yíng zhāi
sù zhāi
shè zhāi
shí zhāi
xī zhāi
liáng zhāi
shū zhāi
sàn zhāi
xiáng zhāi
liù zhāi
biàn zhāi
huà zhāi
dēng zhāi
jié zhāi
jìng zhāi
xíng zhāi
jì zhāi
chén zhāi
kǔ zhāi
chī zhāi
fēng zhāi
tuì zhāi
cūn zhāi
nán zhāi
dà zhāi
huā zhāi
fú zhāi
xiū zhāi
rú zhāi
fàn zhāi
sù zhāi
líng zhāi
tiān zhāi
qǐn zhāi
yá zhāi
máo zhāi
qiū zhāi
gǎn zhāi
kāi zhāi
bái zhāi
zhí zhāi
chūn zhāi
xiǎo zhāi
wǔ zhāi
zhuī zhāi
sēng zhāi
fèng zhāi
chí zhāi
gé zhāi
jié zhāi
gāo zhāi
jùn zhāi
xīn zhāi
shān zhāi
《后汉书•儒林传下•周泽》：“常卧疾斋宫，其妻哀泽hAo86.老病，闚问所苦。
⒈ 《后汉书·儒林传下·周泽》：“常卧疾斋宫，其妻哀泽老病，闚问所苦。
引泽大怒，以妻干犯斋禁，遂收送詔狱谢罪。”
后因以“犯斋”为典，谓夫妻反目。 宋黄庭坚《次韵寄晁以道》：“不闻犯斋收，犹闻画眉詡。”
犯fàn(1)（动）违反；抵触：～法。(2)（动）侵犯：击退来～敌人。(3)（动）发作、发生：～病。(4)（名）指犯罪的人：战～。
斋读音：zhāi斋zhāi(1)（动）斋戒。(2)（名）信仰佛教、道教等宗教的人所吃的素食。(3)（动）舍饭给僧人：～僧。(4)（名）屋舍：书～｜新～。