chén biān
chén huái
chén jī
chén qíng
chén juān
chén xiāng
chén huì
chén yuán
chén mí
chén zèng
chén ān
chén jì
chén sī
chén fán
chén hùn
chén lǎn
chén pǐn
chén huàn
chén kè
chén yán
chén xīn
chén fán
chén hún
chén shì
chén kě
chén zhuó
chén diǎn
chén xuān
chén jiè
chén fèi
chén jiè
chén yǎng
chén tà
chén chuáng
chén tú
chén miàn
chén dòng
chén bǐ
chén biǎo
chén zhú
chén mò
chén kè
chén fú
chén mèng
chén fēn
chén fèn
chén láo
chén nì
chén lèi
chén dù
chén biāo
chén xiè
chén lù
chén yùn
chén yān
chén qiú
chén tīng
chén hǎi
chén chuáng
chén qì
chén wēi
chén tóu
chén jìng
chén méi
chén fǔ
chén fēn
chén yù
chén suǒ
chén zī
chén zá
chén mái
chén rǎng
chén hūn
chén fēng
chén yán
chén wán
chén jī
chén miǎo
chén yì
chén wǎng
chén lòu
chén huán
chén wū
chén zǐ
chén jī
chén yì
chén lǚ
chén ài
chén zhé
chén dú
chén wù
chén lǜ
chén zhàng
chén wěi
chén lù
chén xiāo
chén huà
chén xiǎng
chén wù
chén méng
chén mào
chén měi
chén shā
chén bèn
chén diàn
chén kū
chén xiǎng
chén bào
chén yǔ
chén gòu
chén xià
chén jié
chén míng
chén sú
chén wàng
chén tuì
chén fán
chén xiàng
chén tiǎn
chén shā
chén qiān
chén wài
chén yīng
chén wù
chén bǐ
chén niàn
chén sù
chén gū
chén huán
chén pú
chén āi
chén mèi
chén yì
chén róng
chén bàng
chén xiāo
chén guǐ
chén shì
chén xí
chén sè
chén jīn
chén bǐ
chén gēng
chén chén
chén zhì
chén lóng
chén ní
chén qū
chén shì
chén zhǎng
chén huī
chén tǔ
chén shì
chén yāng
chén chù
chén jiān
chén piāo
chén dú
chén yì
chén mái
chén rǒng
chén yīn
chén gēn
⒈ 飞扬的灰土。亦喻指尘世；尘俗。
引宋苏辙《御风辞》：“天地肃然，尘壒皆尽。”
宋赵抃《题周敦颐濂溪书堂》诗：“清深远城市，洁浄去尘壒。”
明李东阳《和萧封君凤仪遗诗四十韵》：“东吴有萧子，结髮称奇男。昂霄出尘壒，气与虹蜺参。”
清姚鼐《方侍庐先生墓志铭》：“先生为文，高言洁韵，远出尘壒之外。”
王旡生《中国历代小说史论》：“以鸿冥蝉蜕於尘壒之外，见浊世之不可一日居。”