chén fǔ
chén yǔ
chén hǎi
chén suǒ
chén hūn
chén jīn
chén guǐ
chén lòu
chén qíng
chén mò
chén wěi
chén tiǎn
chén sù
chén mào
chén yān
chén kě
chén bèn
chén wēi
chén tīng
chén miǎo
chén pú
chén wù
chén sī
chén huì
chén fán
chén yù
chén kū
chén chén
chén tǔ
chén róng
chén biān
chén biǎo
chén chù
chén zèng
chén fēng
chén yùn
chén wàng
chén sú
chén mí
chén bào
chén qiān
chén jì
chén bǐ
chén tú
chén yán
chén lóng
chén wǎng
chén yì
chén yǎng
chén lù
chén zhǎng
chén míng
chén tóu
chén bǐ
chén jìng
chén shì
chén huái
chén jī
chén gēn
chén shì
chén zhé
chén zhì
chén zhú
chén gēng
chén bàng
chén lǚ
chén mái
chén mái
chén āi
chén wù
chén yì
chén wài
chén dú
chén shā
chén jiè
chén bǐ
chén yuán
chén jī
chén jī
chén huà
chén biāo
chén shì
chén gòu
chén huī
chén méng
chén lǎn
chén zī
chén yì
chén zhuó
chén pǐn
chén jiè
chén shā
chén wù
chén qiú
chén qū
chén fēn
chén kè
chén mèng
chén wū
chén ài
chén juān
chén jiān
chén ní
chén lǜ
chén zá
chén hún
chén qì
chén diàn
chén xiāo
chén piāo
chén wán
chén méi
chén xiǎng
chén fú
chén mèi
chén xiǎng
chén lù
chén fēn
chén fán
chén yīn
chén rǒng
chén xiàng
chén tuì
chén huán
chén nì
chén fèi
chén dú
chén xiè
chén huàn
chén fèn
chén miàn
chén hùn
chén fán
chén tà
chén yì
chén gū
chén xīn
chén rǎng
chén jié
chén zǐ
chén niàn
chén chuáng
chén chuáng
chén diǎn
chén zhàng
chén měi
chén xí
chén yīng
chén láo
chén dù
chén yán
chén ān
chén yāng
chén lèi
chén huán
chén xiāo
chén xuān
chén xià
chén sè
chén dòng
chén kè
chén shì
chén xiāng
màn dú
bàng dú
qīn dú
mào dú
chì dú
xià dú
chén dú
sī dú
jué dú
chěn dú
jīng dú
bǐ dú
huǐ dú
xiǎng dú
xiè dú
fán dú
chǎn dú
wā dú
yù dú
gòu dú
wán dú
qióng dú
huò dú
jiàn dú
huì dú
chén dú
xiè dú
cǎn dú
chěn dú
luàn dú
qīng dú
gàn dú
tān dú
cǎn dú
yuàn dú
⒈ 犹玷污。尘，自谦之词。
引《晋书·孝友传·何琦》：“一旦煢然，无復恃怙，岂可復以朽钝之质尘黷清朝哉！”
唐元稹《论谏职表》：“如或言不诣理，尘黷圣聪，则臣自寘刑书以谢谬官之罪。”
五代王定保《唐摭言·无名子谤议》：“主上居高拱穆清之中，足下每以烦碎之事，奏请无度，尘黷颇多。”
尘chén(1)（名）尘土；附在器物上或飞扬着的细土：除～器｜一～不染。(2)（名）尘世：红～｜～俗。
黩读音：dú黩dú(1)（动）〈书〉玷污。(2)（动）〈书〉轻率；轻举妄动。