nào teng
xuàn téng
qiāo téng
yīng téng
xiāng téng
biāo téng
dǎo teng
xiāo téng
qìng téng
chuī téng
lóng téng
pǎo téng
pèi téng
fú téng
pào téng
qiān téng
chāo téng
zhí téng
xiān téng
juàn téng
měng téng
zhēng téng
bò téng
qiān téng
bō téng
pēng téng
qiào téng
hōng téng
méng téng
xuān téng
xiān téng
fèi téng
huān téng
qiáo téng
hǒng téng
chōng téng
bào téng
pēn téng
fēn téng
dǎo téng
hūn téng
chì téng
pù téng
chí téng
tī téng
shēng téng
dǎo teng
kuà téng
qiāo téng
bēn téng
guì téng
fēi téng
fēi téng
zhì téng
xuān teng
méng téng
bǎo téng
tāo téng
bēng téng
huān téng
méng téng
tú téng
qí téng
pū tēng
cuān téng
zú téng
fǎn teng
gē téng
léi téng
hōng téng
bēn téng
yún téng
zhē teng
zhuǎn téng
zhī téng
líng téng
diāo téng
jué téng
fǎn téng
dáo téng
rè téng
⒈ 迷糊貌。
引宋晏几道《玉楼春》词：“临风一曲醉朦腾，陌上行人凝恨去。”
元贯云石《天下乐·诗酒风流》套曲：“遮莫在困朦腾驴背上吟，遮莫在醉模糊村务里走，遥望着杏花深处有。”
清洪昇《长生殿·春睡》：“恁朦腾，且索消详停和。”
朦méng见〔朦胧〕。
腾读音：téng腾téng(1)（动）奔驰或跳跃：～空｜～起。(2)（动）升到空中：升～｜飞～。(3)（动）使空：～开｜～地方。(4)（动）用在某些动词后表示反复：折～｜翻～。(5)（动）（Ténɡ）姓。