sēn yán
sēn rén
sēn máng
sēn liè
sēn liáng
sēn ǎi
sēn sēn
sēn sù
sēn fù
sēn chén
sēn lěng
sēn lǜ
sēn lì
sēn bì
sēn miǎo
sēn fēng
sēn jù
sēn zhàng
sēn lín
sēn biāo
sēn báo
sēn fū
sēn rán
sēn luó
sēn bó
sēn chǎng
sēn qiào
sēn jì
sēn wèi
sēn lí
sēn qiāng
sēn zhěng
sēn tè
sēn zhí
sēn shuǎng
sēn róng
sēn mào
sēn yīn
sēn yù
sēn lì
sēn bī
sēn xiāo
sēn zhì
sēn shèng
sēn dòng
sēn xiāo
sēn suì
sēn léng
sēn shū
sēn chuǎng
sēn shěn
sēn sēn
sēn sàn
sēn shū
lián shū
huāng shū
fū shū
fēng shū
bié shū
quán shū
qīng shū
yì shū
sēn shū
jù shū
shū shū
biàn shū
qǐ shū
diāo shū
fú shū
cūn shū
qiān shū
xī shū
tíng shū
pī shū
bǐ shū
xiāo shū
cǎo shū
kuáng shū
xiōng shū
fú shū
yì shū
cū shū
cū shū
gù shū
liè shū
mì shū
nǐ shū
xíng shū
jiān shū
pá shū
zhuō shū
yuè shū
chuán shū
cū shū
shēng shū
lùn shū
jiàn shū
jiāo shū
biǎo shū
bǎi shū
cuì shū
dān shū
kuò shū
juān shū
guàn shū
qú shū
sōu shū
xiāo shū
fēn shū
èr shū
liǎng shū
chǐ shū
lù shū
shàng shū
jiǎn shū
láng shū
sōu shū
kǎi shū
dào shū
jiàn shū
jì shū
fēng shū
kuān shū
kōng shū
lóng shū
gāng shū
bì shū
jǔ shū
guǒ shū
huī shū
fū shū
yū shū
zì shū
fù shū
diāo shū
qīn shū
bǐ shū
shǒu shū
qú shū
hóng shū
wán shū
kǒng shū
jué shū
kuàng shū
kàng shū
tí shū
jī shū
chì shū
jì shū
qīng shū
jiào shū
xiān shū
guāi shū
yù shū
àn shū
sòng shū
guì shū
⒈ 亦作“森疎”。树木繁茂扶疏。
引晋陶潜《庚子岁五月中从都还阻风于规林》诗之一：“高莽眇无界，夏木独森疏。”
南朝宋谢灵运《山居赋》：“猗蔚溪涧，森疎崖巘。”
森sēn(1)（形）形容树木多：～林。(2)〈书〉繁密；众多：～罗万象。(3)（形）阴暗：阴～。
疏读音：shū疏shū(1)本义：（动）清除阻塞使通畅；疏通：（动）清除阻塞使通畅；疏通(2)（形）事物之间距离远；事物的部分之间空隙大：～林｜～星。(3)（形）关系远；不亲近；不熟悉：～远｜生～。(4)（动）疏忽：～于防范。(5)（形）空虚：志大才～。(6)（动）分散；使从密变稀：～散。(7)姓。(8)（名）封建时代臣下向君主分条陈述事情的文字；条陈：上～。(9)（名）古书的比“注”更详细的注解；“注”的注：《十三经注～》。